verlegen of bescheiden

Manlief en ik kennen elkaar nog maar kort als we samen dit beeld kopen. Het beeld stelt Orang Malu voor wat letterlijk betekent; 'verlegen man'. Toen we het beeld kochten (omdat we het erg mooi vonden) werd ons uitgelegd dat je het beeld bij de ingang van je huis moet zetten zodat verlegen mensen die binnenkomen de hand op hem kunnen leggen en zich dan welkom zullen voelen. Van de Orang Malu wordt ook gezegd dat hij huilt om het leed van de wereld, dat hij dat leed niet wil zien. Als ik erover google vind ik nog veel meer uitleg over het beeld. Dat je 'verlegen' moet lezen als 'bescheiden' bijvoorbeeld. En dat de ronde vorm van het beeld verwijst naar het cyclische in het leven.

Oudste zoekt steeds objecten om te tekenen, ze heeft pastelkrijtjes en wil die graag weer eens uitproberen. Ik vind het razendknap hoe ze heel snel de boeddha schetst op papier en daarna de kleuren aanbrengt. Ikzelf heb dat precies 10 jaren geleden ook eens gedaan, tegelijk met een cursus mandalatekenen;

De Orang Malu staat al 16 jaren in ons huis en heeft in al die tijd nog nooit een doek met olie gezien. Met de zon die er op schijnt is het hout aardig verkleurd. En hoe makkelijk is het eigenlijk; een doek, wat zonnebloemolie en dan stukje voor stukje in de olie zetten. En... het is leuk om te doen! Het hout gaat steeds meer glimmen en ondertussen laat ik de betekenis van het beeld tot me doordringen; 

Ik bedenk dat ik aan 'welkom voelen' wil toevoegen 'welkom zijn'. Het ene verwijst naar de bezoeker, het ander naar (in dit geval) mijn eigen houding. En alleen verlegen mensen? Dat is makkelijk. Iedereen zoals hij of zij is is een veel betere uitdaging. Het leed van de wereld niet willen zien spreekt me ook niet zo aan, hoe zit dat dan met accepteren? Bescheidenheid dan weer wel... Weet je wat? Ik koppel mijn eigen overtuiging aan het beeld! Gezond glimmend staat het op een goed zichtbare plaats. Voor mij straalt het rust en goede bedoelingen uit én... mooie herinneringen ;-)