Wat een lief aanbod kregen we vandeweek; opa en oma willen een dag komen oppassen! Dat is niet tegen dovemansoren gezegd. We hebben het superdruk met de kamerwissel maar verlangen erg naar een dagje samen. We besluiten samen een tocht te gaan lopen en vinden een prachtige wandeling van station Arnhem naar station Oosterbeek. We parkeren onze auto in Oosterbeek (het eindpunt) en nemen de bus naar Arnhem CS. Wachtend op de bus valt mijn blik op deze wijsheid. Ik vind het bijzonder dat zoiets hier staat geschreven. Aan het handschrift te zien (en eigenlijk al door het feit dat het op een wand van een bushokje is geschreven) is het geschreven door een jong iemand. Zou de persoon echt beseffen wat hij of zij heeft geschreven? Of is het er gedachteloos neergezet? Wat moet het heerlijk zijn als je jong bent en al kan toepassen wat hier staat, dat zou een hoop interne strijd schelen...
Staat de herfst er nou alweer aan te komen? Zo lijkt het wel...
Het grootste deel van onze wandeling is het helemaal stil. Wat is het heerlijk om even niets te hoeven, ook niets te hoeven zeggen, alleen maar te wandelen en samen te zijn. Hóe stil wij kunnen zijn samen kun je zien op de volgende foto... ;-)
1 opmerking:
Geweldig,die stilte.
Een reactie posten