schrijven

Bijna 2 jaren nu ben ik postbode. Twee keer per week doe ik mijn ronde en ik vind dat een perfecte klus. Niet alleen loop ik geroutineerd mijn straten (routine vind ik heerlijk heb ik gemerkt) maar ook loop ik door 'het leven' in de wijk. Ookal is het telkens dezelfde route, het leven dat plaatsvindt is steeds anders.

Ik schreef altijd mijn blogjes nadat ik een foto had gemaakt van iets wat mij raakte, wat heel erg klopte of juist niet. Dingen waar ik even mijn adem van inhield of waar ik helemaal blij van werd. En precies dat.... is niet altijd mogelijk als je postbode bent. Want een foto maken op iemands prive terrein kan niet. Een foto maken van een leuk gesprek ook niet.

Ik voelde me beperkt en ben op schrijfles gegaan. Om te leren hoe je een situatie kunt beschrijven zonder de steun van een foto. Hoe ik zó kan schrijven dat een beeld van de situatie in het hoofd van de lezer ontstaat. Die manier van schrijven bleek zo anders dan mijn stijl van bloggen. Een situatie voelbaar en voorstelbaar maken zonder hem concreet te beschrijven bleek een enorme uitdaging en ook ontzettend leuk! En weet je wat ook een groot geschenk is? Herinneringen aan mijn opa en oma kan ik nu vastleggen. Beelden die ik bij me draag aan hen krijgen nu een extra dimensie. Ik kan ze bestendigen op papier. 

vorm en kleur

Zondagochtend half 9, gauw naar beneden en koffie maken. Om kwart voor 9 luisteren we altijd naar het ZKV van AL Snijders op NPO4, dat is nog leuker met een kop koffie erbij. Beneden tref ik dit stilleven op tafel aan. Fascinerend, de kleuren, de vorm, de lente! Ik wens je een fijne zondag!

Buddha of voetbal

Vanochtend staat een werkochtend gepland van onze moestuinvereniging. Met een grote groep tuiniers pakken we de gezamenlijke stukken van het complex aan. Maatje en ik werpen ons op de paden rond onze tuin. Gelukkig is het minder warm dan gisteren...

Onze buddha op de aardbeientoren bewaart de rust onder de bloeiende kersenboom. Om hem heen zijn de aardbeienplanten goed aangeslagen, veel bloemetjes beloven een leuke aardbeienoogst.

Een tuincollega vertelt dat haar zoontje geinspireerd is geraakt door onze aardbeientoren met buddha er bovenop. Trots laat hij zijn toren zien. Omdat ze geen buddha hadden heeft hij zijn voetbal erop gelegd....

pats boem!

Wat mis ik opeens het schrijven van mijn blogjes! Al eerder lastte ik een pauze in en begon ik opnieuw. Ik geloof dat eenzelfde moment nu weer is aangebroken. Ik begin lekker pats boem in het NU. Wat ik de afgelopen tijd allemaal heb opgepakt zal al schrijvend wel boven komen borrelen. Lees je weer mee?

Sinds november 2015 gebruiken we als buren een straatapp die luistert naar de naam 'Delen is vermenigvuldigen'. Alles wat de één niet meer kan gebruiken kan door naar een ander. Wat een hoop materie komt er opeens tot je beschikking als je met elkaar deelt! En wat scheelt dat ook in de portemonnee; niet kopen, eerst vragen ;-)

Vorige week plaatste een buur; 'kastanjehouten schapenhek, gratis af te halen'. Moestuinmaatje en ik waren net aan het puzzelen over het maken van een compostplek op onze moestuin... Even geduld en oplossingen komen naar je toe.

En wat vind je van dit stekertje? Op het pad verloren uit een plantje wat nu in een tuin staat denk ik. Maar ook heel toepasselijk zo bij die graspol ;-)

Vandaag trekken we lijntjes met de gespaarde moestuinpotjes van de grootgrutter. Het is enorm groeizaam weer, er komt al van alles op. Wordt vervolgd!

wijdse stilte

Ganzen, ganzen en nog eens ganzen, roofvogels, reeen en... zon! In stilte wandelen we door de Uiterwaarden aan de overkant van de IJssel. Een nieuw aangelegd fietspad kronkelt door wijdse vergezichten. Wat hou ik toch van Zutphen en haar omgeving!

genieten die zon!

Heel anders dan voorspeld schijnt er vandaag een zonnetje. En dat is genieten want.... sssssst! 

We lopen vandaag onze 20ste stiltewandeling! Een heerlijke traditie. En... de volgende 2 staan alweer gepland ;-)

Opgeruimd!

Precies áchterin en onderin ligt zo'n handig doosje! Sinds het Marie Kondo opruimvirus bij mij heeft toegeslagen ben ik fan van die kleine stevige kiwidoosjes; handig om spullen gesorteerd in op te ruimen! Jongste duikelt het doosje graag voor me op en ik maak daar dan weer heel graag een foto van ;-)

Kijk, dit boek bedoel ik! Sinds september (toen kocht ik het) zijn er veel onnodige spullen uit ons huis verdwenen. Sinds september weet ik wat ik allemaal heb (nog steeds heel veel) en ook sinds september liggen veel dingen op een overzichtelijke en logische plaats! Het project is nog niet klaar maar het effect is steeds beter voelbaar. Wat heerlijk!