Mijn blik valt op deze tweet, ik lees hem in de bijlage van een zaterdagkrant... Wat ik hier lees fascineert mij! Ik knip het uit voor op de koelkast.
Het is hard en troostend tegelijk. Voor mijn gevoel relativeert het iedere levenspuzzel. Heb je alle mazzel voor het oprapen gehad dan komen je persoonlijke tragedies voorbij. Heb je vooral pech gehad dan komen je persoonlijke tragedies ook voorbij. Waar het op neer komt is dat je in het leven dingen te leren hebt, niemand ontkomt daaraan. Waar ik moeite mee heb is het woordje 'tragedie'. Dat woord klinkt zwaar en somber, iets waar je liever niet in de buurt wilt komen. Wat nou als daar zou staan; 'kansen' of 'uitdagingen'? Ik weet dat 'worden wie je bent' niet altijd gemakkelijk is of leuk. Maar ik ervaar het óók als een uitdaging en die wil ik aangaan!
En terwijl ik dat doe maakt mijn hart geregeld sprongetjes. De kadootjes liggen overal te wachten, zoals hier op de tegels in het winkelcentrum. Het hartje ligt er voor mij én voor iedereen die er oog voor heeft. Mooi!
1 opmerking:
Wat leuk dat hartje!
Een reactie posten