Vandeweek werd ik verrast met een envelop met zaadjes van allerlei lekkers, zelf gedroogd en van gewassen met ingewikkelde namen. Voor mij was dat hét startsein. Met een boodschappenbriefje ging ik met beide dochters op pad. We kochten bonenstaken en nog meer zaden. Boontjes waar heel Zutphen van mee kan eten, zoveel zitten er in het doosje. Dahliabollen (ach wat leuk! Ik zie ze nog staan in de tuin van mijn opa en oma. Toen vond ik ze vreselijk antiek, nu mogen ze niet missen...), zaden van Oost-Indische kers, afrikaantjes en zonnebloemen. En als klap op de vuurpijl pitten van de reuzepompoen! De grootste pompoen die daarmee ooit gekweekt is was meer dan 800 kilo! Dat willen we wel eens meemaken (400 kilo vinden we ook best leuk ;-) Dat gaat een dolle boel worden daar in ons postzegeltje van 60 m2. Op de verpakkingen zag ik dat de meeste zaden jaren houdbaar zijn. Vooruit dan maar!
Van de zaden die op zolder te drogen lagen ben ik gaan opzoeken wanneer ze gezaaid kunnen worden. In maart kunnen we aan de slag met knoflookbieslook, echinacea en agapanthus. In april de pompoen. Oostindische kers en goudsbloem zaai ik wat later ter plekke in de tuin. Allebei eetbare bloemen trouwens, de Oostindische kers is erg lekker, de goudsbloemblaadjes vooral mooi op de sla.
De plannen voor het komende weekend? Dan zijn we aan het werk in de boomgaard!
 |
| toekomstmuziek! |
1 opmerking:
Ik lees al een tijdje me je mee en geniet van je verhalen.
Bea
Een reactie posten