helend

Op de Zutphense tekenschool sluiten deze week een aantal tekendocenten de opleiding af door een tekenles te geven. Als ik dat in de krant lees besluit ik een les te volgen. Dat kan precies tijdens de schooltijden van de kids! De les die ik volg gaat over 'ritme', na het beluisteren van muziek en ritmisch meetekenen maken we een werkstuk wat wordt ingekleurd met ecoline. 

Wat heerlijk om te doen. Al tekenend doe ik altijd allerlei ontdekkingen zoals deze; In een paar witte uitsparingen zet ik een stip met rode ecoline. Gelijk als ik het doe heb ik al spijt... wat lelijk! denk ik bij mezelf. Ik heb spijt van m'n rode actie die, door andere nog natte ecoline, gelijk vervloeid in de tekening. Er zitten een paar grote, lelijke, rode vlekken op het papier... Maar even later ben ik verbaasd, wat ik in eerste instantie lelijk vond wordt opeens een spannend stukje in de tekening... het lijkt wel een vis die daar zwemt in het water. Ik omcirkel de vis die ik zie en geef 'm ook nog een oogje. Ineens is mijn tekening heel betekenisvol geworden. Mijn les van die dag? Wat in eerste instantie lelijk lijkt kan wel eens uitpakken in iets bijzonders wat je zelf niet had kunnen bedenken ;-)

hou ik van

Jongste zoekt een paar klompen uit in het Openlucht Museum. Die wil ze al zólang, zó ontzettend graag hebben. Ik denk dat ze in haar vorige leven boerinnetje is geweest. Ze loopt op de klompen alsof het pantoffeltjes zijn ;-)

Er staat nog een halve pot verf op zolder, over van de keukenkastjes...

Een ontwerpje maken en dan met een watervaste stift...

héél eigenwijze klompen gemaakt! Die gaan zaterdag aan bij het werken in de Buurtbongerd ;-)

Wat hou ik daarvan, zelf gemaakt en lekker eigenwijs ;-)

54

54 jaren... en daarvan ben ik er 44 getuige geweest ;-) Met elkaar maakten we deze taart en genoten we van de voorpret. Een cake in de vorm van een hart, gevuld met perzikozenjam. 

Door het bruidspaar samen aangesneden en daarna door het bruidspaar én de makers van de taart opgesmikkeld. Op naar de 55!

evenwicht

Gemakkelijker gezegd dan gedaan...

Op de buitenkant van de deur van ons kleinste kamertje hangt een poster met allemaal tips en adviezen om je leven te versimpelen. Eerlijk gezegd heb ik de tips nog nooit echt goed bekeken maar dan ineens valt mijn blik op het volgende; 'zeg vaker nee' 

Ach ja, dat is natuurlijk heel logisch zou je denken alleen... nog geen meter verderop staan deze 2 letters;

Ik moet er om lachen want hoe rijm ik dat nu met elkaar? Toch weet ik dat beide klopt. Vooral tijdens een schoolvakantie word ik met m'n neus op dit feit gedrukt. Is het moeders eigen of hoort het bij mij? Zeg ik teveel 'ja' tegen allerlei plannen dan komt het moment dat er toch een duidelijk 'nee' moet komen. Ik kan niet goed tegen teleurgestelde gezichten maar weet ondertussen ook dat ik met teveel 'ja' over mijn eigen grenzen ga. Interessant om eens over na te denken; hoe bewaar ik het evenwicht tussen anderen tevreden stellen en mezelf niet uit het oog verliezen? En bestaat 'ja' niet juist bij de gratie van 'nee'? Ik wens jullie een fijn weekend ;-)

in de ban van

Komt het door de herfstvakantie? Of door het slechte weer? Opeens zijn 2 meiden weer helemaal in de ban van garen, vingerhaken en breien...

Vanmiddag doen we 'meidenmiddag' in het Openluchtmuseum in Arnhem. Op de terugweg parkeren we de auto in een nabijgelegen dorpje en kopen daar bolletjes in allerlei kleuren. De bollen van de zolder zijn best wel oké hoor maar er missen een aantal kleuren volgens het 'vloerkleed-productieteam'.

Met 3 kleuren tegelijk vingerhaken, eindjes aan elkaar knopen en dan breien met de dikste naalden die in huis te vinden zijn. Samen op de bank en met een strakke taakverdeling vorderen er 2 vloerkleden tegelijk ;-) Nog een halve vakantie te gaan!

net alsof

Voortbordurend op de vorige baksels maken jongste en ik een lekker toetje. We hebben appels met een plekje, wat rozijntjes en kaneel erbij...

We plakken wat bladerdeegflapjes aan elkaar. Vullen, dichtmaken, we maken sneetjes overdwars; zo lijkt het wel erg op een frikadellebroodje en dat is ook de bedoeling. Kijken of we de anderen in de maling kunnen nemen. We smeren hier en daar wat frambozenjam, net curry. We kloppen slagroom en noemen dat mayonaise.

De anderen spelen het spelletje mee... frikadellebroodje als toetje? Bluuh! Even later is het stil; mmmm, wat lékker ;-)

frikadelbroodjes

Ik laat jullie een lekker warm hapje zien, of beter gezegd; de productiefase ervan ;-) In onze diepvries liggen vaak de ingredienten ervoor in voorraad, het is daardoor gemakkelijk gemaakt. Men neme; één frikadel per 2 broodjes en snijde die doormidden. Voor de vegetariers in ons huis gebruiken we de vegetarische frikadel van de 'hallo' winkel. Curry erbij en dan dichtvouwen zoals hier te zien. Nog wat sneetjes overdwars...

Ook handig om eens mee te geven naar school! Een dergelijke snack is te koop in de kantine maar zelf maken is net zo gemakkelijk en bespaart zakgeld ;-)

Van het eindresultaat heb ik helaas geen foto kunnen maken, dat heb je met smakelijke hapjes ;-)

spontane actie

Herfstvakantie... na een gezellig dagje familiebezoek wisselen we jongste en neefje voor een nachtje logeren. Nichtje heeft zo een dag een zus, wij hebben een dag een broertje ;-)

Het is práchtig weer, we fietsen de IJsselbruggen en drinken meegebrachte koffie aan de overkant van de IJssel. Een dagje vakantie vieren en dan vanavond weer terugruilen halverwege Nederland. Een leuke spontane actie, voor herhaling vatbaar ;-)

men neme...

Men neme... 

... een rond voorwerp, in dit geval een 2 euro muntstuk (elke andere maat, zelfs een boterhambord kan voor een grote tekening) en wat eigen creativiteit;

En zo maakt zoon deze prachtige mandala. Leuk voor hem om te doen en súperleuk voor mij om naar te kijken

De inspiratie voor deze manier van tekenen deed ik op met deze dvd; leuk om jezelf kado te doen of om te vragen van de Sint ;-)

kunstwerkjes

Onze wandeling langs de IJssel brengt ons ook langs dit uitkijkpunt. Als een verrekijker maar dan anders...

Voor een willekeurige voorbijganger moet het er bijzonder hebben uitgezien. Een moeder op haar hurken, kijkend naar haar kinderen door dit gaatje. Maar... wat leuk om zo een foto te maken ;-)

En dan krijgen we nog een handvol kadootjes; Op de plaats waar ik altijd oranje lampionnetjes pluk liggen nu de restanten van een maaibeurt door de gemeente. Kunstwerkjes zijn het!

nadenk-loper

Lekker even wandelen door de Uiterwaarden. De meiden gooien stenen in het water en ik zie voor het eerst dit;

Een spiraalvorm in het gras die blijft bestaan doordat mensen regelmatig de spiraal lopen. Op het internet google ik de symboliek van een spiraal;

De spiraal symboliseert; 

Leven, loslaten, verdieping en levenscyclus.

Het leven is als een spiraal, naar binnen en weer naar buiten,

van verbinden en weer loslaten. 

De meiden zijn verbaasd 'heb je hem hier nog nooit gezien?' Nee dus, het verbaast mezelf ook! Jongste noemt het een 'nadenk-loper' want 'als ik erdoorheen loop ga ik altijd nadenken, maar nu loop ik er niet door dus ik denk niet na'. Ze heeft groot gelijk ;-)

Ik loop de spiraal eerst naar binnen, dan naar buiten en moet even stil blijven staan want... duizelig!

Daarna lopen de meiden alsnog door de spiraal. 'Heb je nog iets in je tas? Want je moet op die steen in het midden iets neerleggen voor de volgende die de spiraal gaat lopen'. Ja hoor, altijd.

Wat een mooie symboliek! En dat duizelig worden... past ook wel bij het leven ;-)

give a walk away

In de minibieb staat al een tijdje deze stadswandeling in Leeuwarden. Vast heel leuk als je in Leeuwarden woont of er een dagje naartoe gaat. Het bereik van de minibieb is niet zo groot, daarom wil ik het boekje graag weggeven...

Woon je in Leeuwarden of ken je iemand die er woont of lijkt het je leuk om er eens de poezieroute te lopen? Laat dan even een berichtje achter (of stuur een mailtje naar komwegaanslingersophangen@gmail.com ;-)

omdenken

De afgelopen weken moet onze vaatwasser het volgende gedacht hebben; Dat stel is zó besluiteloos, er moet nodig een andere keuken in dit huis en daarbij moet ook de vloer vervangen worden! Ik zal ze een handje helpen ;-)

Hij voegt de daad bij het woord; achter de keuken bij de afvoer ontstaat iets waar we pas een aantal weken later achterkomen; op het moment dat de keukenvloer begint op te bollen... lekkage! En niet zo'n klein beetje... De doorweekte vloer is er inmiddels uit, keukenboeken liggen op tafel. Plannen worden gesmeed. Met een verwijderde vloer is er geen weg meer terug en moeten we ons dan eindelijk begeven op keuken- en vloerenpad. Na de eerste schrik is er ook opluchting, een geluk bij een ongeluk zullen we het maar noemen, of een luxeprobleem. Werk aan de winkel!

om in te lijsten

In groep 5 krijgen de kinderen 'nieuwsbegrip' en de onderwerpen die daar voorbij komen zijn regelmatig best heftig. Jongste schrijft er op school gedichtjes over, op cool meisjespapier ;-) Ze leest ze aan me voor en ik ben ontroerd; 

Ik vind het zo bijzonder hoe zo'n jong mensje zulke prachtige wijze woorden kan schrijven. Waarheden waar grote mensen een voorbeeld aan kunnen nemen. De gedichtjes mogen op mijn blog en daar word ik blij van. Want wat hier staat geschreven is reden om slingers op te hangen. Het zijn zinnetjes om in te lijsten ;-)

daar zit wat in

Na een uurtje file tussen Zutphen en Dieren (een mooie geduldoefening) parkeren we bij station Dieren. De NS wandeling van Dieren naar Rheden staat op het programma... in stilte!

uit mijn portemonnee, mooi zo in het bos...

De wandeling leidt ons over de Posbank...

Het zonnetje komt er af en toe even door, vogels zorgen voor prachtige concerten. Onderweg komen we 3 dames tegen die de weg kwijt zijn. 'We moeten ook niet zoveel kletsen' zeggen ze grappend. 'Daar zit wat in' knikken wij naar elkaar ;-)

Heerlijk! De volgende stiltewandeling staat alweer in de agenda's...

puzzel(z)en

Ooh, wat leuk! Afgelopen week loop ik in de kringloop tegen deze puzzel aan. Ik moet zo ontzettend lachen om de afbeelding... deze puzzel gaat mee naar huis! Of de puzzel compleet is weet ik niet, dat gaan we ontdekken!

Al snel wordt er gezamenlijk gepuzzeld, ieder ontfermt zich over een eigen deel of schuift stukjes naar elkaar toe. Na een tijd hoor ik iemand verzuchten; 'ik was helemaal vergeten hoe leuk puzzelen is, wil je vaker een puzzel meenemen mam?'

We zoeken een stevige plaat waar de puzzel op kan liggen en bouwen af en toe verder aan ons bouwwerk. 

Ik heb zelf geen ervaring met vissen maar begrijp heel goed hoe rustgevend vissen zal zijn. Vast net zo rustgevend als er een puzzel over maken ;-)