moed, kracht, wijsheid en... mild zijn

mildheid betekent voor mij dat energie gaat stromen...

Soms zijn een paar regeltjes voldoende om m'n blik te richten. Als het 'ergens schuurt' en het voelt alsof er een antwoord moet komen is dit stukje tekst heel helpend;

Want waarom kiezen tussen 'wel' en 'niet', tussen 0 en 100, tussen zwart en wit? De uitersten kunnen heel goed hand in hand gaan. Door moed, kracht en wijsheid in jezelf aan te boren ontstaat de basis waarin energie weer kan gaan stromen. Dan kom je misschien niet op de perfecte bestemming uit maar open je wel de deur naar de meest werkbare ;-)

De perfecte bestemming (als die al bestaat?) is vooral een beeld in je hoofd, een werkbare bestemming is in het hier en NU, handen uit de mouwen en wie weet waar je uitkomt? Is de instelling er ééntje van moed, kracht en wijsheid dan zou dat wel eens heel goed kunnen uitpakken. Deze tekst vind ik daarbij ook heel erg mooi;

De mindfulnesstraining van de afgelopen weken heeft me veel gebracht. Dingen die ik eigenlijk al wist hebben een verdieping gekregen. Door 8 weken lang dagelijks huiswerk (mindfulnessoefeningen) te doen ben ik gewend geraakt aan de dagelijks terugkerende focus. Tijdens de tekenles die ik vanochtend volgde op de Zutphense tekenschool maakte ik het werk wat bovenaan dit blog staat, het mag een tijdje aan de muur... als focus!

mooi wandelen

Een namiddag wandeling langs de IJssel...

Leuk om foto's te maken als de zon zo laag staat;

...plaatjes waar je heel gemakkelijk aan voorbij zou kunnen lopen

Als ik loop en me openstel voor wat ik allemaal zie dan zie ik zóveel moois om te fotograferen.

En daarvoor hoef ik alleen maar m'n schoenen aan te trekken en de deur uit te lopen, ingewikkelder is het niet. Het zijn zondagmiddag kadootjes voor mij!

voor alles een tijd

Vandaag gaan we, voor het eerst sinds jaren, niet naar de intocht van Sinterklaas... Na de 'Sinterklaasvoorlichting' die jongste deze zomer kreeg vindt ze het niet zo nodig op de koude kade te staan. Daar ben je dan natuurlijk ook veel te groot voor ;-) Het zijn van die kleine mijlpaaltjes die bijna onmerkbaar passeren maar deze doet me opeens beseffen dat onze kinderen groter worden!

Toch wil jongste graag iets Sinterklazigs doen. Pepernoten bakken bijvoorbeeld. Of chocoladepepernoten maken. Dat laatste lijkt een goed plan want oudste staat met een vriendin al 'whoopies' te bakken. De pepernoten liggen kant en klaar in de kast. Nog chocolade smelten en de pepernoten erdoorheen rollen. De chocoladepepernoten op een bordje in de koelkast en daarna... het chocoladebakje uitlikken!

Ik mis de kade wel en niet. De tijd van klein is leuk maar deze tijd heeft ook zijn charme! Lekker zelf rommelen, steeds meer dingen zelf bedenken en kunnen. Minder afhankelijk worden van mij geeft ook ruimte en andere gezelligheid. Ik hou daar wel van!

boterkoekdag

Ieder jaar, op deze dag, eten we boterkoek zoals ik die vroeger voor mijn opa bakte op zijn verjaardag. 109 jaren geleden werd hij geboren...

Het is een fijne traditie. De herinnering aan mijzelf als klein meisje knedend en fantaserend over hoe blij opa zou zijn met dit zelfgemaakte kado. Er ging altijd lekker veel bakgember in maar hier in huis houdt niet iedereen daarvan. Daarom 2 kleinere vandaag, eentje met en eentje zonder gember. Voor de liefhebber hier het heel eenvoudige recept;

175 gram roomboter

125 gram basterdsuiker

200 gram bloem

snuf zout

3 el bakgember

zakje vanillesuiker

er een deeg van kneden 

in het bakblik strakstrijken 

met een lepel en een scheutje melk

20 a 25 minuten in de oven 

op 200/220 graden

smakelijk!

ja... Jenga!

Ik ben geen spelletjesmens, van gezelschapsspelletjes waarbij ik lang stil moet zitten en moet wachten word ik ontzettend slaperig en gaperig. Eenmaal begonnen heb ik al snel spijt waardoor ik er meestal niet aan begin tenzij...

...de spelletjesduur te overzien is en er ook wat te beleven valt. Ja, grappig, als ik er nu aan denk vind ik een spelletje als Jenga wél heel leuk! Even heel geconcentreerd aan de slag en dan, hoe dan ook, gaat de toren om en dat levert altijd de nodige hilariteit. Zo kan ik ook erg genieten van een wedstrijdje sjoelen of Twister. Al typend doe ik nu deze ontdekking. Een leuk spelletje is niet te lang graag, een beetje spannend en leuk als ik mijn lichaam erbij mag gebruiken. Met die gegevens ga ik eens nadenken over een leuk spel op mijn verlanglijstje voor de Sint, iemand een goed idee?

de charme van de herfst

9 uur precies, de 'taxi' staat voor. Nog even wat dingetjes uitwisselen en dan lopen we weer... in stilte!

De wandeling is herfstig, het druppelt van de bomen, kilometers spinrag om prikkeldraad passeren we...

Eerst is het nog mistig maar dan... breekt de zon door!

In stilte lopen maakt dat je dingen hoort, ziet en ervaart waar je anders aan voorbij zou zijn gegaan. En ja hoor... de volgende stiltewandeling staat alweer gepland ;-)

nog even een selfie ;-)

experimentele koekjes

Afgelopen weekend experimenteren de meiden met ingredienten in koekjesbeslag. Zo gaat er anijspoeder door het hele beslag en gaan er smarties door een deel van het beslag...

Worden boterbabbelaars in stukjes gehakt en op de koekjes in wording gelegd...

En nadat de bakplaat de helft van de baktijd heeft gehad gaan er marsmallows op een aantal koekjes...

Stukjes witte chocola waren al door het beslag gemengd. Ik bemoei me niet met het bakproces, als ik ernaar kijken springen de vullingen spontaan uit mijn kiezen ;-) Maar eerlijk is eerlijk... boterbabbelaars in koekjes zijn verrukkelijk! En ook de marsmallows zorgen voor verrassend resultaat, de koekjes zijn sticky en errug smakelijk. De smarties voegen niet zoveel toe, de anijspoeder daarentegen weer wel. Leuk om onze koekenbakkers zo bezig te zien ;-)

mindful naar Parijs

Sinds een aantal weken volg ik de 8-weekse Mindfulnesstraining; de training zoals ontwikkeld door Jon Kabat-Zinn. De training bestaat uit één groepsbijeenkomst per week en dagelijks huiswerk in de vorm van mindfulness oefeningen. De tekst hieronder vind ik tekenend voor wat mindfulness voor mij inhoudt;

Práchtig! Even voortbordurend op bovenstaande tekst kan ik vertellen dat ik de afgelopen weken meerdere malen 'in Parijs ben geweest'. Eerst aarzelend met de metro erdoorheen gereden, later uitgestapt en in de buurt van het metrostation rondgelopen. Nu begin ik langzaam te ervaren wat de training met me doet; Ik word nieuwsgierig naar Parijs en zie steeds meer de schoonheid van álle facetten van de stad. Wat een ontdekking, wat een goeie ervaring, wat verrijkend...