slingers en nostalgie

Zo, de slingers kunnen weer een maandje opgeruimd worden. De festiviteiten zijn achter de rug en ik haal opgelucht adem ;-) Het was leuk, het was goed, zoonlief kan er weer een jaartje tegen en daarmee zijn moeder ook (wat hém betreft dan... in mei is oudste nog aan de beurt)

de jongens voetballen en wij...

Gisteren kwam het niet van bloggen. Een ochtend werken in de buurtbongerd (waar de aanplant nu klaar is, yes!). Aansluitend feesten met zoon en vriendjes en mijn kruit was volledig verschoten... daarbij een verkoudheid die niet helemaal weg wil gaan; luisteren dan maar en vroeg naar bed.

Net loop ik naar de zolder met m'n slingers en denk ik aan mijn oma die vandaag anders jarig was geweest. Het is nu bijna 12 jaren geleden dat ze stierf en ik zou graag nog eens met haar praten. Haar telefoonnummer ken ik nog uit m'n hoofd, een zinloos gegeven natuurlijk, maar wat heb ik dat nummer regelmatig gedraaid en gedrukt. We praatten dan over koetjes en kalfjes, over hoe je bonensoep maakt, over de prijs die ze had gewonnen bij bingo, over visite die was geweest. Toen ik zwanger was van oudste praatten we over haar zwangerschappen en hoe dat vroeger ging; bevallen. Bijzonder was dat eigenlijk. Ik heb haar onze oudste nooit kunnen laten zien, ze was 14 dagen oud toen mijn oma stierf en voor mij was de begrafenis weer de eerste lange reis die ik ondernam na mijn kraambed. 

Warme herinneringen heb ik aan mijn oma en opa. Op zolder kijk ik weer even in dit kleine doosje; daarin liggen 2 vlechten die van mijn oma zijn geweest. Ze zal ongeveer zo oud zijn geweest als ik nu ben gezien de kleine witte draadjes die hier en daar door de vlechten lopen ;-) Een tijdje geleden heb ik m'n eigen haren ook in een doosje gedaan (niet zo keurig gevlochten, dat gaat niet met mijn haar). Het is én raar om haren van iemand te hebben én bijzonder. Ik koester het éne doosje en bewaar daarbij het andere doosje.