Gisteren... de aanslagen in Belgie doen me de adem stokken. Het laatste nieuws lezend op het internet voel ik m'n lichaam verkrampen en direct daarbij een heel sterk, heel ander signaal;
Nú komt het erop aan om te laten zien wat we belangrijk vinden. Hoe gemakkelijk is het om akelig nieuws maar tot je te blijven nemen en alles om je heen te vergeten? Nu moeten we er op uit! Doen waar we in geloven, doen hoe het óók kan. Geef dat complimentje, doe iets aardigs voor iemand waarvan je weet dat die het nodig heeft, voeg dat toe waar niet om gevraagd wordt maar wat ook niets kost; wees aardig! Niet mee wachten, nee... gewoon DOEN!
Een liedje van Herman van Veen dwarrelt steeds door mijn hoofd. 'Anne, de wereld is niet mooi, maar jij kunt haar een beetje mooier kleuren'. Vaak als er iets naars in de lucht hangt komt dat liedje bij mij bovendrijven. Het is fijn om te zingen want ik kan er de naam van mijn kind invullen. Het is dan ook het liedje wat ik vaak ga zingen als we gesprekjes hebben over de verdrietige dingen van het leven; Je kunt de verdrietige en nare dingen van het leven niet wegmaken maar je kunt wel iets anders kiezen; je kunt je richten op die dingen die de wereld een beetje mooier kleuren...
Wat heerlijk als mijn kind vandaag deze schildering maakt. Een regenboog; symbool van hoop en belofte. Verbinding tussen hemel en aarde. Dit mensje staat met 2 voeten op de grond, beschermd door de regenboog. Ik ga 'm inlijsten ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten