donderdag 22 januari 2015

samen én alleen

Het is weer tijd voor een stiltewandeling. Het is koud, het vriest en het waait! Warm ingepakt wandelen we een rondje om recreatieplas Bussloo. 


Brommen doen we niet ;-) Zo stil als anders is het trouwens ook niet. In de verte horen we auto's rijden en we vinden samen een balans tussen praten en stil zijn. Helemaal stil is het niet meer, de gebarentaal van een tijdje geleden wordt vervangen door woorden. Maar het blijft bij het hoogst noodzakelijke. Gaan we hier links, zullen we koffie drinken, dit of dat bankje, dat soort dingen...


 
In stilte lopen gaat voor mij deze keer over in flow. Met de schooldag van afgelopen week nog vers in het geheugen maken mijn gedachten het éne sprongetje na het andere. Fijne sprongetjes zijn het, ze maken fantasie wakker.


We lopen samen, toch ben ik ook alleen met mezelf. Een rijke combinatie, temeer omdat we allebei hetzelfde ervaren.



We eindigen onze wandeling bij Bakker Bril in Voorst waar we onszelf trakteren op iets warms met iets lekkers.

Stilte is rijkdom! Ik kan er geen genoeg van krijgen ;-)

2 opmerkingen:

Anoniem zei

Dat heb je mooi verwoord!

Vlijtig Liesje zei

Leuk! Vooral dat kopje koffie na de wandeling.