duurzame ontdekkingen, tomatensoep en vijgentoetje

Voordat we op vakantie gingen las ik in de Genoeg-nieuwsbrief een tip voor het maken van je eigen wasmiddel. Voor 20 cent zou je 2,5 liter wasmiddel kunnen maken die én milieuvriendelijk is én dus ook goed voor je portemonnee. Ik had het onthouden en bedacht gisteren dat ik dat wel eens wilde proberen. De beschrijving van het proces kun je vinden op; http://www.genoeg.nl/handig/huis/zelf-wasmiddel-maken 

Het maken is een fluitje van een cent! 40 gram sunlight zeep raspen, een halve liter koud water nemen en de zeep daar in oplossen door het water te verwarmen, dan 40 gram soda toevoegen. Het geheel in een emmer en er 2 liter warm water aan toevoegen. Dan een flink aantal uren laten staan. Het wasmiddel ruikt lekker citroenig en belangrijk; we hebben het vandaag geprobeerd. Het waste keurig schoon en de was ruikt fris! Die houden we er dus in. 

Iets anders waar ik blij van werd is het volgende; in de vakantie kocht ik in een winkel in Maastricht (Lush) een stuk zeep om m'n haren mee te wassen en een stuk zeep om te gebruiken als conditioner. Van een ervaringsdeskundige had ik al eens positieve verhalen gehoord en daarbij begreep ik dat je een dergelijk stuk maanden kunt gebruiken; dat scheelt een hoop afval! Nou heb ik nogal wat cremespoeling nodig na een wasbeurt omdat er anders geen borstel door mijn haar te halen is. Wat blijkt? Gisteren waste ik mijn haren met het blok shampoozeep, na het uitspoelen en aanbrengen van de conditioner van het zeepblok ging de borstel net zo door mijn haren als met gewone conditioner. Vandaag zat mijn haar oké.... die houden we er dus ook in!

Het was tijd om eten te koken. 's Ochtends hadden we 'het weer' én onze (koel)kast bestudeerd. Het moest worden Zout én Koud! Voor het zout heb ik tomatensoep gemaakt. Ik maak dat altijd zelf van tomaten. Neem een liter water, voeg daaraan in stukken gesneden tomaten toe, bv 10 en een pakje pomodore (of een blikje tomatenpuree). Ik heb aan de binnenkant van mijn pan een maatverdeling, daaraan kan ik dan afmeten hoeveel bouillontabletten ik moet toevoegen. In dit geval waren dat er 4. Laat de soep een tijdje koken en zeef hem dan met een handzeef. Deze soep is niet te overtreffen qua smaak!

Daarbij maakte ik een koude pastasalade. Kortgeleden las ik ergens, ik weet niet meer waar, dat je pasta kunt koken door de pasta aan de kook te brengen, een minuut te koken en dan het vuur uit te doen. Je stelt de kookwekker in volgens de gewone kooktijd en als het wekkertje gaat is de pasta gaar. In die tijd heb ik nog wel een paar keer in de pasta geroerd. Door het koken te stoppen stopt ook de beweging in de pan dacht ik en dan komt de warmte misschien niet goed bij alle pastaatjes. Toen het wekkertje ging gelijk geproefd en... de pasta was inderdaad gaar! Die houden we er zeker ook in!

(zo werkt het trouwens ook met eieren koken, je brengt de eieren aan de kook en zodra het water kookt doe je het vuur uit, de eieren worden gewoon gaar)

De pastaschaal is het glas van het deurtje van onze oude wasmachine)

Daarna kwam nog ons toetje; in de voorraadkast lagen nog een halfvolle zak gedroogde vijgen en een al lang geleden aangebroken pak custard. Ik herinnerde me daar een lekker gerecht mee;
De vijgen in een pannetje doen met een klein flesje witte wijn. Dit een tijd zachtjes laten koken. De alcohol verdampt, de vijgen zuigen zich vol met vocht en het resterende vocht dikt in tot een zoetige saus. Dit serveren met warme custard. Wel je vingers tellen vantevoren...