Hoe trots kan een moeder zijn... aan de keukentafel is oudste druk met het maken van een prachtige tekening! Een appel en een peer, hoe kan het anders, schetst ze op papier en de tekening wordt... je raadt het al; voor mama! Met een zeer creatieve geest is creeren haar eerste natuur. Al snel hadden we in de gaten dat dure tekenmaterialen zeer aan haar besteed zijn. Ondertussen heeft ze een doos met haar eigen tekenspullen en maakt ze de prachtigste dingen.
In mij begint iets te borrelen, lang geleden zat ik op tekenles en de dingen die ik daar leerde zijn me bijgebleven. Al snel zitten we samen te tekenen en wat is dat leuk! We hebben het erover dat wat je denkt te zien vaak beinvloed wordt door wat je weet. Zo teken je van een appel bijvoorbeeld het steeltje én het onderkantje, maar zie je die dingen eigenlijk wel tegelijk? We hebben het over 'warme' en 'koude' kleuren en over andere kleuren gebruiken dan die je ziet. Ik moest destijds tijdens tekenles zwartwit koeien tekenen zonder zwart te gebruiken ;-) Het radeloze gevoel waarmee ik begon werd al gauw vervangen door een kickgevoel; wat een leuke koe wordt het als je paars en blauw gebruikt in plaats van zwart!
En na het tekenen natuurlijk je naam eronder zetten, heel belangrijk. Op zolder heb ik nog een lijstje en een passepartout liggen. Zo in een lijstje is het écht... Kunst!
2 opmerkingen:
Zoooo! Complimenten aan je oudste!
Gaaf hoor.
Ik deed het vroeger ook heel veel. Maar ik moet keuzes maken. Prachtige painting!
Een reactie posten