Een tijd geleden stuurde een familielid uit het Hoge Noorden me een gescand artikel uit de plaatselijke krant; 'net opa Frans' schrijft ze in haar mailtje. Afgelopen Kerst nemen mijn ouders de bewuste krant mee naar Zutphen. Als je niet al te kritisch kijkt is het inderdaad net mijn opa die daar zit. En kniepertjes en rolletjes bakken was voor hem een terugkerend ritueel met Oud en Nieuw.
Dit jaar ga ik het voor het eerst ook eens proberen. Opa's kniepertjes-ijzer staat bij mij op zolder met 3 maten door hemzelf gemaakte stokjes om rolletjes te maken. Als ik het uit de verpakking haal is het best bijzonder. Hier en daar is te zien dat het apparaat is gebruikt. Dan te bedenken dat dat minstens 20 jaren geleden moet zijn geweest!
.JPG) |
| na mijn eerste, (gelukte) baksel... |
Het deeg voor de kniepertjes heb ik een dag eerder al gemaakt (recept gegoogled op internet). Na een nacht in de koelkast zijn dat mooie compacte balletjes geworden die niet meer aan elkaar plakken. Het ijzer staat op te warmen en smeer ik in met zonnebloemolie. Het eerste kniepertje mislukt, dat mag. Daarna rolt het éne na het andere kniepertje uit het ijzer.
.JPG)
Jongste helpt heel gewichtig door telkens de kookwekker op een minuut in te stellen en de warme kniepertjes naar een verzamelbord te brengen. Ik vind de koekjes wat aan de donkere kant maar... op het moment dat ik aan de warmteinstelling begin te draaien gaat er iets mis... De koekjes verbranden één voor één of worden helemaal niet meer gaar. Het lijkt erop dat het apparaat er geen zin meer in heeft :-(
.JPG)
'Was je opa er nog maar, mama' verzucht jongste meelevend. Manlief komt van de trap en zegt 'het ruikt hier meroakels!' Alles goed en wel maar er liggen nog een hoop deegballetjes in de bak. En als de nood hoog is is de redding nabij! Hup, oven voorverwarmen, balletjes op de bakplaat platdrukken en in de oven ermee!
.JPG)
Kan ik gelijk mijn nieuwe koekjesstempel eens uitproberen. 'MADE WITH LOVE' staat er. De smaak zal prima zijn, wij eten 'kniepertjes maar dan anders' dit jaar, in warme herinnering aan mijn opa!
5 opmerkingen:
Mijn zusje komt straks en heeft de voorraad mee . Voorraad is betrekkelijk meestal zijn ze al weer op als ze zelf weer vertrekken.
En smaakten ze ook uit de oven?
Siny
Grappig... mijn beslag is veel dunner. Zo'n beetje stroperig dun zeg maar. 500 gr. bloem, 250 gr. suiker, 200 gr. boter, 1 zakje vanillesuiker, 2 anijsblokjes en 350 ml. water. Dat alles door elkaar mixen en dan met 2 lepels kleine kloddertjes op het midden van het ijzer laten lopen. De warmte-instelling maakte niet uit eigenlijk. Jaaa... je moet er, als je 'm op het hoogst hebt staan wel even bij blijven natuurlijk. Maar ik vind jouw kniepertjes wel veel origineler :)
Wat leuk dit berichtje! Ik ken de knieperties ook van vroeger, mijn opa en oma woonde in Drente en daar werden ze ieder jaar gebakken. Het gaat nu kriebelen om zelf ook aan de slag te gaan!
Met een elektrisch kniepertjesijzer gebruik ik geen klok. Terwijl je hem aanduwt begint er stoom te ontsnappen. Als de stoom verdwijnt zijn ze klaar.
Wat grappig om dit tegen te komen. De man in de krant is mijn opa. Hij is anderhalf jaar geleden. Ik ben zijn ijzer geërfd en wil het dit jaar zelf gaan proberen.
Een reactie posten