smullen, spelen, rapen en rapen

Ziehier, de appelbollen! En ze smaakten zoals ze er uitzien! Manlief heeft zojuist een appelcake gebakken; hij gaat de Veluwse Appelcake proberen te evenaren. De Veluwse Appelcake, een begrip hier in Zutphen, wordt verkocht door de warme bakker. Eén van de geheimen? De cake, als hij klaar is, laten afkoelen op een plaat suiker. Heerlijk, die knisperende korst!

Twee meisjes van 7 speelden gisteren met mijn theeserviesje van vroeger. Ik geniet er nog maar even van... Nog een jaartje of wat en ik kan het serviesje opbergen voor mijn kleinkinderen ;-)

Om 7 uur vanochtend loopt mijn wekker af, op onze vrije zaterdagochtend! Die wekker zette ik met reden; ik wil graag walnoten rapen. Zoon is ook al uit zijn bed en beide trekken we snel onze kleren aan. In een nog uitgestorven wijk fietsen we samen de 'walnotenroute'. Bij twee raapplaatsen hebben we geluk, daar was nog niemand ons voor! Twee, nog jonge, bomen staan middenin bramenstruiken, maar dáár weten wij wel raad mee; we hebben een zwerfvuilraapstok meegenomen. Daarmee is rapen tussen doornige struiken een peuleschilletje geworden! Met een leuke laag noten in mijn fietskrat komen we een klein uurtje later weer thuis. 

Zoon maakt zich daarna op voor een voetbalwedstrijd en ik pak m'n zwerfvuilraapspullen bij elkaar. Om half 10 heeft onze projectgroep afgesproken in het wijkgebouw. We maken koffie en thee, leggen de koekjes die de supermarkt sponsort op een schaal en dan druppelen wijkgenoten binnen. De opkomst is groot! Oude bekenden, nieuwe gezichten en 6 kinderen. Met elkaar maken we daarna in zo'n anderhalf uur tijd onze wijk zwerfvuilvrij. Hier zie je een deeltje van de opbrengst...