Wat kan het leven soms een bijzondere loop hebben... Toen we in Zutphen kwamen wonen (met een dochtertje met blonde krulletjes), raakte ik aan de praat met onze buurvrouw. Nou ja, met 1 huis ertussen. We bleken een gezamenlijke herinnering te hebben in het verleden! Heel veel jaren later en ruim 160 kilometer lager kwamen die verhalen samen. Zij woonde vroeger áchter mijn opa en oma en kan zich nog herinneren dat daar wel eens een meisje met blonde krulletjes in de tuin speelde. Dat meisje, je raadt het al; dat was ík! Vanuit haar slaapkamerraam zag zij de boom die in de tuin stond van mijn opa en oma. De boom die jullie gisteren op de foto zagen. De afgelopen jaren gaf ze mij naailes en nu... gaan we met elkaar een buurtbongerd aanleggen. Die Groninger Kroon krijgt zo nóg meer betekenis! Ik vind het zelf nog steeds een heel bijzonder verhaal...
het meisje met de krulletjes... |
De boterham besmeer ik met mayonaise in plaats van halvarine ('gezond' staat dan ook tussen aanhalingstekens). Daarover maal ik peper, dan beleggen met kaas en tomaten. Hoe eenvoudig en hoe lekker!
In het kader van 'ik wil niet al die plastic zakjes' vond ik dit persoonlijk wel een kunstwerkje op de loopband! Het scheelt er toch weer drie...
1 opmerking:
Vreemd, ik weet zeker dat ik gister een opmerking geplaatst heb.
Maar dat meisje ken ik!! Dat ben jij.
En ja hoe vreemd kan het gaan. Een Groningse appelboom straks in Gelderse grond met jouw slingers er in!
Een reactie posten