maandag 17 september 2012

tamme kastanje en NIKS is vaak het mooist (of toch niet)

Zie je hem staan daar tussen de reuzen? Midden in de stad ontdek ik deze tamme kastanje, beschermd door reusachtige bomen waarin kraaien altijd hun nesten bouwen. Het is een apart stukje groen juist door die kraaien en hun gekrijs. Ik zocht op dat veld eens veren voor een creatieve actie, maar dat daar ook een tamme kastanje groeit was mij altijd ontgaan. Hij ziet er schattig uit zo klein maar al lijkt hij miniatuur, het is een normale boom en hij draagt prachtig zijn vruchten! Die noteren we op de kaart!



Gisteren bladerde ik door een stapel oude Buitenleven's en viel mijn oog op deze tekst. Ik scheurde hem uit en vandaag buitelt de tekst door mijn hoofd. Toen ik de tekst las dacht ik; ja natuurlijk, zo voel ik dat ook. Maar vandaag begon ik daar toch over te twijfelen. De schrijver vertelt dat hij op een bankje zit in een natuurgebied, dat de zon op zijn gezicht schijnt, dat hij kauwt op een stukje kaas en geniet van dat 'niks'. Eigenlijk is dat niet niks wat hij noemt, hij zit lekker, het is mooi om hem heen, de zon voelt warm, de kaas is lekker en hij voelt zich plezierig. Natuurlijk begrijp ik helemaal wat hij bedoelt; het niets moeten, het eenvoudige, het genoeg!


Maar ik ben nog niet klaargedacht, 'niks' is fijn bij de gratie van 'genoeg'. Als aan alle basisvoorwaarden is voldaan hoeft er niets meer bij, dan is het genoeg. Dat geeft rust en ruimte; Dat niks genoeg is is dus luxe! Wij leven in een wereld waarin er niks meer bij hoeft...

Als het over NIKS gaat moet ik denken aan jarig zijn. Altijd als mij gevraagd werd; heb je nog wensen voor je verjaardag? wist ik eigenlijk niets te bedenken. Ik had alles al en wilde ook alsjeblieft niet nog meer spullen... Ik las eens over ervaringskadootjes en bedacht toen; wat ik eigenlijk het liefste krijg is niet te koop in een winkel. Mij maak je blij met iets wat óf voor de gever óf wat hij denkt wat voor mij bijzonder is, iets wat je goed kan, iets wat zelfgemaakt is, iets wat vooral niet veel hoeft te kosten. De afgelopen jaren kwamen mijn mooiste kadootjes uit de kringloopwinkel (een beschilderd dienblad, een etagere van op elkaar gelijmde borden, ook nog zelf beschilderd), mijn lekkerste kadootjes uit de oven en mijn liefste kadootjes uit iemands hart met bijbehorend verhaal. In die zin; is iets wat NIKS gekost heeft voor mij vaak het aller waardevolst! (en klopt de tekst dus toch)

Geen opmerkingen: