Na de geboorte van onze zoon stopte ik met werken, nou ja stoppen; het werken werd ánders, het speelde zich vooral thuis af. Toen iemand mij eens vroeg of ik me niet verveelde 'de hele dag thuiszitten' kon ik volmondig antwoorden dat 'de hele dag zitten' niet het geval was. Ik verveelde me niet, ik richtte me op heel andere dingen en die namen mijn tijd. Natuurlijk moest ik me herpakken; je beroep is je image, als je stopt met werken heb je even geen verhaal meer. Toch blijkt dat niet zo te zijn! Doordat er een inkomen minder binnenkwam moest ik creatief worden met spullen. Tweedehands kopen vond ik al leuk, beter nadenken over nieuwe aankopen kwam daarbij. Weggeven en ontvangen ook, er ontstond een situatie waarin ik me met minder veel rijker voelde! Door helemaal los te weken van mijn vak kwam ik erachter wie ik óók ben, heel langzaam ontvouwde zich een route die ik niet had kunnen bedenken. Hij ontstond zonder iets te forceren, dingen kwamen op mijn pad! Nu terugkijkend kan ik dat heel makkelijk beschrijven, in de fase ernaartoe heb ik wel eens getwijfeld; wat wordt mijn weg? Wat is mijn passie? Het krijgen van kinderen was daarin voor mij ook niet onbelangrijk. Ik vergaarde inzichten en kwartjes vielen...
Afgelopen jaar kreeg ik van mijn vader een cd-rommetje met foto's die mijn oom heeft gescand van de oude fotoboeken van mijn opa en oma. Met warme herinneringen en een gevoel van heimwee zag ik oude familieleden weer terug en kon ik een kijkje nemen ín het huis van mijn opa en oma. Toen kwam ik deze 2 foto's tegen.... mijn overgrootouders bij een perenboom en daaronder mijn opa en oma bij/in een perenboom. Ik heb ze heel groot uitgeprint en geplastificeerd. Dáár komt mijn passie voor oogsten vandaan! (al was het natuurlijk vroeger heel gebruikelijk je eigen fruit te verbouwen). Bij al mijn idealen zijn er wel eens momenten waarop het minder vanzelf gaat, door dan deze foto's te bekijken herpak ik mezelf (blijkbaar is je herpakken een heel nuttige bezigheid) en ga ik er weer voor. Ze hangen op een goed zichtbare plek in huis!
Het zijn een soort lijntjes tussen generaties, mijn roots.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten