Kadootje, een nieuw breiproject en nog steeds Hundertwasser

Een kadootje langs de kant van de weg! Gisteren, tijdens mijn fietstochtje naar de stad viel mijn oog op deze mand met oranje lampionnetjes (physalis)! De mand stond op de stoep, zonder briefje erbij... ik belde aan maar er deed niemand open. Heel blij vulde ik een klein zakje met lampionnetjes (en deed ik een bedankschrijfseltje in de brievenbus). Ik ben verrast hoe dingen zomaar op m'n pad komen! Het is namelijk zo; ik schuif deze lampionnetjes altijd over de lampjes in mijn kerstboom. De lampionplant groeide altijd in onze tuin maar dit jaar... was ie weg, mogelijk verdwenen tijdens een opruimactie in de tuin of misschien hield ie het gewoon voor gezien? Dan had ik altijd nog een plekje in Zutphen's openbaar groen waar ik ze ook kon plukken maar dit jaar was dat hele stuk groen gemaaid... helaas pindakaas, dit jaar geen oranje lichtjes in de boom... dacht ik.

Maar nu liggen ze dus tóch in mijn vensterbank te drogen... En toen ik vandaag langsfietste stond de mand er nog steeds, hij was wat leger geworden en ik zag er 2 oudere mannen een aantal in hun rollator leggen. Hoeveel mensen maak je blij met dat wat je zelf overhebt? Wat een prachtig gebaar!

Ondertussen wordt er stevig doorgewerkt aan een volgend vingerhaak/breiproject! Het maken van de tas was zó leuk dat er een nieuw idee is ontstaan. Er werken 3 personen aan het plan; 2 vingerhakers (oudste en zoon) en 1 breier (dat ben ik!). In eerste instantie moest het geheim blijven maar zoals dat vaak gaat als dingen erg spannend zijn is het ook wel leuk als de ontvanger tóch wordt ingelicht; Papa in dit geval verheugt zich enorm op het resultaat en kan zo ook nog wat invloed hebben op praktische vragen. Wordt vervolgd!

Het is niet te geloven wat er is gebeurd sinds ik mijn eerste Hundertwasser les had. Oudste is aan de slag gegaan en niet meer opgehouden! Vanmiddag gaat ze met haar vriendinnetje Hundertwasseren! Ik vind het prachtig wat er uit haar handen komt en zij raakt niet uitgepraat over hoe leuk het is om te doen! Als ik haar zie tekenen ontstaat er werkelijk iets prachtigs onder haar handen. Steeds kan ze verder gaan met weer iets en weer iets. Het kan niet fout gaan, dat is voor haar een heerlijk gevoel! (en voor wie niet...)