(Sandra, ik wil het boekje 'Boeddhisme voor drukbezette ouders' graag naar je toesturen, mail je me even?)
Met oudste breng ik een bezoekje aan de jeugdverpleegkundige. Dat moet als je 12 jaar bent. Met z'n tweetjes zitten we in de wachtkamer. Er is een speelhoek maar wat moet je daarmee als 12 jarige?
Moeder voelt het kind in zichzelf opborrelen... De boom mist nog appeltjes en met die pannen en een appel weet ze ook wel raad. Zo zit moeder 'moedertje' te spelen bij het tafeltje ;-) In de verkleedmand zit een heksemuts en een politiepet. Die zetten we op... géén gezicht natuurlijk!
Gauw ruimen we de spulletjes weer op, keurig zitten we te wachten als de verpleegkundige ons komt ophalen. Bijzonder om zo samen op pad te zijn, leuke gesprekken volgen daarna op de fiets. Voor mijn gevoel is het nog helemaal niet zo lang geleden dat ik zelf deze leeftijd had en daar vertel ik over. Ik zie mezelf nog zo aan de hand van mijn moeder lopen naar de schooldokter. Bijzonder om daar nu mijn eigen kind in te begeleiden. Grappig ook om te merken dat 'moedervragen' van alle tijden zijn maar dat de onderwerpen veranderen.
We drinken samen nog wat en dan breng ik oudste, achter op mijn fiets, naar school. Een kus als afscheid, dag mam, dag kind.
Deze ochtend maakt op mij grote indruk, ik voel het schuiven van de generaties, ben moeder en kind tegelijk. Bijzonder!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten