Ging in de wachtkamer gisteren nog deze banaan in de pan...
's Avonds ging er écht banaan in de pan, samen met een voorraadje rabarber uit de tuin. Dat kwam zo; zwager en schoonzus waren kortgeleden in Frankrijk en proefden daar overheerlijke jam; rabarber/bananenjam! Hun enthousiaste verhalen overtuigden mij en gisteren voegde ik de daad bij het woord; eerst rabarber koken op de gebruikelijke manier; krijt erbij en dan het vuur uit. Op dat moment hetzelfde aantal grammen banaan toevoegen en geleisuiker (ik gebruik geleisuiker die ik altijd in Belgie koop als we op vakantie zijn; véél minder zoet). De stamppot stamper erin en nog even verwarmen.
Warm gaat de jam op beschuiten en buiten, bij het geluid van een fluitende merel (die zit altijd op dé lantaarnpaal) en met de warmte van de dag nog in de lucht wanen we ons in Frankrijk ;-) Dát is leven alsof je op reis bent!
En daarvan maken we natuurlijk een foto; zoon fronst zijn wenkbrauwen 'mama, dat ziet er wel héél vies uit' maar soms moet je door dingen heenkijken. In dit geval gaat de formule 'omgekeerd evenredig' op. Ongeveer zo vies als de jam eruit ziet, zo ver-ruk-ke-lijk smaakt hij!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten