En dan opeens, slaat toch het weer om. De lucht betrekt, de was haal ik maar vast van de lijn, we houden het niet droog! Het duurt maar eventjes en daar is dan de beloofde wolkbreuk, mét onweer. De kinderen eten hun lunch en zitten te tellen aan tafel, zóver is het onweer hier vandaan. We wonen superdicht bij school maar vanmiddag gaan we met de auto. Rénnen om niet te nat in de auto te komen, rénnen om niet drijfnat in school te komen. Als ik weer binnen ben check ik de voorspellingen voor Zutphen...
 |
| wel fijn voor de tuin, die regen! |
Je kunt mij heel veel wijsmaken, goedgelovig zijn past bij mij maar een neerslagkans van 0% voor dit moment vind ik wat te positief gesteld ;-) Overal in huis hoor ik putjes borrelen. De flits en de knal komen bijna tegelijk (dat zullen mijn kids niet fijn vinden daar op school)
Het zou de moeite waard zijn om zelf weer het weer te kunnen lezen, niet op buienradar maar met een barometer en een blik op de lucht. Voor steeds meer dingen vertrouwen we blindelings op techniek. Zonder tomtom in de auto vertrekken naar een nieuwe bestemming en zonder mobiel op reis gaan is een onlogisch idee geworden. En eigenlijk is dat jammer. De zekerheid die je eraan ontleent kan ook tegenvallen; in geval van een wegomlegging, een lege batterij of een te laag beltegoed voel je hoe betrekkelijk je zekerheid is. Je vertrouwt op iets wat buiten jezelf ligt. Maar... ook zonder al die snufjes komt het goed, op een andere manier misschien of wat langzamer maar de oplossing is er, net als vroeger en die maak je zelf. Door hulp te vragen, je voor te bereiden, kaart te lezen. Zelf maak ik én dankbaar gebruik van al die snufjes én ik heb er een haat/liefde verhouding mee. Ik ben zeker geen voorloper als het om nieuwigheidjes gaat en hou ze zo lang mogelijk buiten de deur.
En dan komt er een bijzonder punt; ík kan er dan wel niets mee hebben maar mijn kinderen vinden nieuwigheidjes wel erg interessant. Kijk, daar gaan de generaties schuiven. Iets wat goed is hoeft voor mij niet verbeterd te worden. En zo gold dat vroeger ook vast voor mijn moeder en ook vast voor haar moeder... Daar dan een balans in vinden is een uitdaging! Maar voor nu... breekt de lucht hier weer open, waar een blogje schrijven al niet goed voor is ;-)
3 opmerkingen:
Leuk, ik zou ook wel meer van die wijsheid en kennis van vroeger willen bezitten!
Herkenbaar hoor. Ik ga ook niet graag zonder mobiel weg. Maar een timtom heb ik nog niet en probeer 'm zo lang mogelijk te weren. Als je daaraan gewend bent weet je al gauw helemaal niks meer en denk je zelf niet meer na... (al wilde ik wel even dat ik 'm had in de binnenstad van grote steden....)
Het weer; lastig ja. Wij kijken natuurlijk ook vaak naar de verwachtingen maar het gaat nogal eens net iets anders.
Wat ben ik het ontzettend met dit blogje eens!
Wat het ook lastig maakt: andere mensen die wél van al die dingen houden, en die bijvoorbeeld verwachten dat je ALTIJD bereikbaar bent, of die al licht in paniek raken als je trein 5 minuten later aankomt dan gepland. Zucht...
Succes, het lijkt me met kinderen erbij een hele uitdaging inderdaad.
Een reactie posten