En vandaag is dan voor 't echie, een app van manlief uit de trein 'ik zou 't zo weer doen!' Een onbetaalbaar zinnetje. Net als de kadootjes die we gisteren van onze drie kregen. De liefste en fijnste kadootjes komen niet uit de winkel maar komen van iemand zélf...
 |
| een klavertje vier |
 |
| prachtig van oudste |
 |
| prachtig van zoon (hier staat 14...) |
 |
| prachtig van jongste |
Tijdens het gourmetten gisteren (waarbij man en ik kaasfondueden, schrijf je dat zo?) hebben we elkaar opnieuw de ringen omgeschoven. Maar niet na te hebben voorgelezen wat er in onze ringen staat; in mijn geval de naam van man, van oudste, van zoon en van jongste. Dat ook de namen van onze kinderen in onze ringen gegrafeerd werden voelde destijds heel logisch én bijzonder. Een verbond sluit je niet alleen met je partner maar zeker ook met de persoontjes die aan je worden toevertrouwd. Het graferen van die letters; kleine moeite, bijzonder gevoel!
1 opmerking:
Gefeliciteerd en zo waar wat je vertelt. Prachtige kado's...stuk voor stuk! Ik zag de titel van je blog op een ander blog en dat maakte mij nieuwsgierig...en zo kwam ik hier. Leuk! Groetjes Petra
Een reactie posten