Jan Splinter

Ik leg de kinderen uit hoe kleine besparingen een groot resultaat kunnen geven. Als voorbeeld neem ik een brood; stel dat je vanaf nu een brood koopt wat 10 cent goedkoper is. 4 keer per week een brood betekent 208 broden per jaar. 208 x 10 cent is 20,80 euro. In een jaar tijd bespaar je dus een bedrag waarvan één persoon kan wokken (dat is een pakkend voorbeeld, wokken vinden ze hier erg leuk!) En dan hebben we het alleen nog maar over een brood, dat kun je met veel meer producten doen. Wauw, dat klinkt indrukwekkend. 'Dan kunnen we dus veel vaker gaan wokken!'  Eeh... ja zoiets ;-)

En wat doe jij als je 50 cent op de stoep ziet liggen? Je pakt het vast op. Zo deed ik dat ook vandeweek; ik bracht glas naar de glasbak en deed de 2 statiegeldflessen die daar lagen in mijn fietstas. De betreffende winkel, daar zou ik wel weer eens langsfietsen.

Vandaag doe ik dat, ik lever de flessen in en reken een pak appeltaartmix af. Daar moet ik, na verrekenen van het statiegeld, nog 20 cent voor betalen. Met de appels die ik van de buurman kreeg, nog 2 appels uit onze eigen boom, wat rozijntjes, kaneel en vloeibare boter bak ik een zeer voordelig appeltaartje! Ik vind het grappig om de kinderen mijn voordeeltjes te vertellen. Voor een paar centen eten we een heuse appeltaart, een sport is het eigenlijk, het maakt dat mij die appeltaart nóg lekkerder smaakt. En hier thuis vinden ze die bespaaracties ook leuk of beter gezegd; lekker ;-) Jongste herinnert me trouwens nog wel aan een afspraak; 'het geld van gevonden statiegeldflessen is toch mijn zakgeld?' Dat was ik even vergeten... wordt het tóch nog een dure appeltaart ;-)

Je kent vast de uitdrukking; 'Zo komt Jan Splinter door de winter'. Ik voel me zeer met Jan verwant!