woensdag 25 februari 2015

dat klinkt als...

In september vorig jaar schreef ik hier over ons spaarpotje dat we vulden met wat we verdienen met de spulletjes die we verkopen op Marktplaats. Vandaag gaan we op pad om een mooie klankschaal te kopen. We rijden naar Nijmegen waar we in een winkeltje, al eerder vorig jaar, prachtige klankschalen zagen. Daar treffen we een verkoper met kennis van zaken! Hij laat de prachtige geluiden horen die de verschillende klankschalen voort kunnen brengen. En dat gaat niet zomaar, niet even snel, niet al lachend, nee, in opperste concentratie. Het duurt even maar na verloop van tijd krijgen ook wij de smaak te pakken. We draaien, tikken en slaan zachtjes tegen de schalen en kiezen er twee uit die met ons meegaan naar Zutphen. Met de schaal die ik al eens meebracht uit Nepal hebben we er nu drie.


Gedurende de rest van de dag klinken af en aan de geluiden van de klankschalen. Allemaal proberen we of het lukt en hoe het klinkt. Er komt zoveel energie vrij tijdens het draaien met een slagstok langs de rand dat het water wat we in één van de schalen deden er uitspat.




Wat een prachtige aanwinst in ons huis. Het opruimen van 'rommel' heeft gemaakt dat we deze schalen konden uitzoeken en kopen. En we hebben ook nog wat euro's overgehouden! Op het spaarpotje komt een nieuwe sticker. We gaan sparen voor een ander doel, daar gaan we nog even over nadenken.

zaterdag 21 februari 2015

koffie!

Als we koffie drinken in de stad dan is het heel graag hier; De eigenaren hebben zó veel liefde voor het koffievak dat hun enthousiasme aanstekelijk is. Het bord op de stoep is bij voorbaat vaak al stemmingbevorderend!


En mocht je op de vraag 'nee' hebben geantwoord bij het naar binnen gaan, naar buitenlopend is het 'ja' geworden, dat kan niet missen...

donderdag 19 februari 2015

Soms moet het eerst erger worden...

De titel van mijn blog zijn wijze woorden van mijn moeder. En ze zijn zó waar! Als het over de afgelopen weken gaat kloppen ze helemaal... We hebben ervaring opgedaan met kamperen in ons eigen huis. Met afwassen in de badkuip, met zoeken naar de dagelijkse spullen. Met de deuren steeds open, met lawaai. Maar ook met een pizza bestellen, de afhaalchinees en heel veel aardige mensen die hun hulp aanboden...


Maar het is ergens goed voor geweest! Even voorstellen; onze nieuwe keuken ;-)


We hebben het er graag voor over gehad (maar hopen wel dat we voorlopig voor jáááren weer klaar zijn!)

vrijdag 6 februari 2015

generatiekloof?

Stel, je bent 8 jaar, je vindt het spel Minecraft op de computer heel leuk, je zit, met je tablet, naast je moeder op de bank en zegt 'kijk eens mama, wat leuk'. Stel, je hebt een moeder die niet zoveel heeft met computerspelletjes, met schermpjes in het algemeen (tenzij het gaat over haar eigen blog of andere handige activiteiten)


Dan is wat hier gebeurt wel héél erg grappig! In haar fantasiewereld op de tablet is een ware boomgaard verrezen met een informatiebord erbij. De tekst erop doet haar moeder juichen; 'wat is dit? Ge-wel-dig! Mag ik er een foto van maken?' Ja natuurlijk mag dat! Zo zijn de schermpjeswerelden van moeder en dochter aan elkaar gekoppeld en zit ik nu hier, tijdens mijn eigen 'computertijd' op míjn manier aan het scherm gekluisterd. Hoezo generatiekloof ;-)?

woensdag 4 februari 2015

tragedie of kans

Mijn blik valt op deze tweet, ik lees hem in de bijlage van een zaterdagkrant... Wat ik hier lees fascineert mij! Ik knip het uit voor op de koelkast. 


Het is hard en troostend tegelijk. Voor mijn gevoel relativeert het iedere levenspuzzel. Heb je alle mazzel voor het oprapen gehad dan komen je persoonlijke tragedies voorbij. Heb je vooral pech gehad dan komen je persoonlijke tragedies ook voorbij. Waar het op neer komt is dat je in het leven dingen te leren hebt, niemand ontkomt daaraan. Waar ik moeite mee heb is het woordje 'tragedie'. Dat woord klinkt zwaar en somber, iets waar je liever niet in de buurt wilt komen. Wat nou als daar zou staan; 'kansen' of  'uitdagingen'? Ik weet dat 'worden wie je bent' niet altijd gemakkelijk is of leuk. Maar ik ervaar het óók als een uitdaging en die wil ik aangaan!


En terwijl ik dat doe maakt mijn hart geregeld sprongetjes. De kadootjes liggen overal te wachten, zoals hier op de tegels in het winkelcentrum. Het hartje ligt er voor mij én voor iedereen die er oog voor heeft. Mooi!