dinsdag 30 juli 2013

Niet lezen maar doen!

Hoe toevallig is het dat ik in een week tijd op verschillende plaatsen aanloop tegen 5 boeken van Deepak Chopra voor een zacht prijsje? Op de foto de stapel boeken op mijn nachtkastje (voor de foto gefatsoeneerd tot een net stapeltje ;-) Op de achtergrond mijn lamp; hoe hoger de stapel wordt hoe meer er sprake is van 'sfeerverlichting' in plaats van 'licht'. En zie je Woefdram? Die is al bij mij zolang als ik me kan herinneren...


Ik hop van het ene naar het andere boek. Ik lees ze dwars door elkaar heen en begin bij de betreffende bladwijzer. Er ligt een stapel bladwijzers in mijn nachtkastje; afdrukjes van de voetjes van de kids, gelamineerd en daardoor eindeloos te gebruiken.


Ik ben ontzettend blij met de boeken van Chopra. Gisteren las ik twee bladzijden en zat vervolgens de hele avond vol met wat ik ervaren had tijdens het lezen. Ik kon de kennis die ik opdeed helemaal vertalen naar situaties waar ik dezelfde dag en de dag ervoor in belandde. Situaties waarvan ik jaren daarvoor aardig van mijn stuk zou zijn geraakt. Dat van mijn stuk zijn gebeurt nog steeds maar vergeleken met vroeger nog maar heel kort. Ik kan een situatie nu zien als 'leersituatie' waarin ik mijn houding kan kiezen. Was vroeger, zonder dat ik me daarvan bewust was, spiegelen mijn reactie (oftewel; hetzelfde doen of met dezelfde negatieve energie iets terugdoen), nu staan de woorden 'accepteer' en 'mededogen' op de voorgrond.


Hoe moe ik gisteravond ook was, ik was klaarwakker! Waarom? Binnen een straal van een meter wist ik een heerlijke stapel boeken. Boeken die mij antwoorden geven, me helpen op een positieve manier in het leven te staan, me helpen te kijken naar stressvolle situaties. De 'goed nieuws krant' waar ik me graag op zou abonneren krijgt zo een heel andere betekenis. Waarom zou je lézen over goed nieuws? Goed nieuws moet je niet lezen maar dóén!

maandag 29 juli 2013

schooltuintje zonder vakantie

Lekker vakantie van school maar... voor het schooltuintje is het geen vakantie, integendeel! Alles groeit als kool dus er is genoeg werk te doen. Het onkruid valt wel mee, gek eigenlijk want de groenten groeien maar door. Dat betekent... óógsten ;-)

De bieten en de boontjes zaten nog in de tas...
In onze eigen tuin plukken we er nog wat sperzieboontjes bij, samen met een komkommer die we kregen van de buurman hebben we een heerlijk maaltje.


En met de courgette ga ik vandaag voor de herkansing. Deze keer is ie goed gelukt, het leverde 5 potjes zoetzuur op. Nieuwsgierig naar het recept? Dat vind je hier. (de rode stukjes komen van rode ui)

zondag 28 juli 2013

een beetje aardiger

De tas met garen is beneden want jongste wil graag vingerhaken. Oudste en haar vriendin haken een eindje mee en dan ontstaat opeens een plannetje; de tas gaat mee naar boven en urenlang wordt er heerlijk rustig gefrobeld en gekletst. De meiden komen beneden met een mandje met meer dan 100 vriendschapsbandjes! Tja, en wat moet je daar nou mee doen? Uitdelen in het winkelcentrum!


In het winkelcentrum zijn mensen blij verrast; ze vragen wat het bandje kost en horen dan dat het gratis is. Diezelfde middag nog lopen er veel mensen in de wijk met een vriendschapsbandje, medewerkers van de supermarkt hebben er ééntje gekregen die mooi kleurt bij hun winkeljasje. Als ik later de winkel inloop zie ik de verkoper bij de servicebalie met een bandje van dochter en vriendin en ben ik heel trots op die meiden!

De eigenaar van de snackbar geeft er een prachtige draai aan; hij roept de meiden bij zich en allebei krijgen ze een ijsje. De dag kan niet meer stuk! Iedereen blij en het is een middag die ze zich later nog zullen herinneren ;-) Heerlijk toch om dit soort dingen te doen als je vakantie hebt.


De tekst hierboven is dan ook helemaal van toepassing. Ik zag hem in de 'flow' en ben het er helemaal mee eens! Vriendelijk zijn kost namelijk helemaal niets! En kijk eens wat het oplevert; naast een ijsje een heerlijke middag (en vast heel veel glimlachen van ontvangers van zo'n bandje ;-)


vrijdag 26 juli 2013

code geel en zelf voor 'licht' zorgen

Er wordt code geel (gevaarlijk weer) voorspeld. Op buienradar zien we een grote wit/blauw/rode vlek aankomen. Joepie... regen voor de boomgaard ;-) We besluiten naar Deventer te rijden, daar hebben ze zich al op code geel voorbereid...



Onder andere in deze winkel vermaken we ons een tijdje. Tegeltjes met bijzondere wijsheden waar we verschrikkelijk om moeten lachen maar waarvan die ene boven de deur de enig serieuse (en ware) is...


En dan lopen we over het Lamme van Dieseplein... een groene oase opeens in de stad. Grote bakken met zonnebloemen en Oost Indische kers en... een prachtige tuin! 

weer een watertap!
 Ik raak aan de praat met één van de personen die heeft geholpen dit prachtige plein aan te leggen en het mede onderhoudt. Iedere woensdagavond wordt er vanaf 7 uur gewerkt, ik word helemaal blij van zo'n verhaal! Wat eens een stenige parkeerplek was waar je liever niet kwam is nu een groen paradijsje door de inzet van burgers en met wat hulp van de gemeente! Gewéldig dat, los van elkaar, op zoveel verschillende plaatsen dit soort mooie initiatieven zich ontvouwen.



Voor de laatste foto zit ik op de grond, vlindertjes fladderen voor mijn blikveld maar telkens als ik een foto maak zijn ze weer uit beeld. Zo zie je de aardbeienplanten en courgette, op de achtergrond asperges én... een dichtregel van Hans Andreus;

'Natuurlijk is het mijn schuld als het licht daar niet is waar ik ben'...

Een beetje omslachtige manier om te zeggen dat je zélf voor 'licht' kan zorgen, en dat...  is híér gebeurd!

woensdag 24 juli 2013

duckvondst

De ochtend begint met familieberaad. 

Agendapunt 1; wat eten we vanavond? Na de p-gerechten (pizza, patat en pannenkoeken) komen de meer bespreekbare gerechten voorbij. Het wordt 'roti' en laat ik daarvoor nou alles in huis hebben. Alleen de zoetzuur mist ;-( die moeten we nog even kopen.

Agendapunt 2; er moeten klusjes gebeuren. Een ritje langs de stort want in onze tuin liggen nog autobanden (daarin probeerde ik ooit aardappels te verbouwen, mislukte helaas), het chemisch afval dan ook maar gelijk. En dan zijn we zo dichtbij een dorpje dat we daar onze boodschappen doen. Voor het optimale vakantiegevoel; boodschappen doen waar je dat anders nooit doet ;-)


De terugweg voert ons langs de kringloopwinkel. Als echte Dagobert Duck's lopen we door de winkel en ik weet niet of het Dagobert z'n goedkeuring weg zou kunnen dragen maar... we vinden in een doos allemaal Donald Ducks voor 10 cent per stuk. Moeder ziet mogelijkheden; 'goed idee jongens, we nemen de Duckjes mee en zeggen ons abonnement op de Donald Duck op'.  Maar goed, moeders zeggen wel vaker vreemde dingen; 'nee mama, tuurlijk zeggen we ons abonnement niet op, deze nemen we mee voor de vakántie!' Oja, natuurlijk...

Thuisgekomen wordt een doos bij de supermarkt gehaald want voorwaarde is wel dat ik de Donald Ducks niet overal in het huis ga tegenkomen. De doos is wat groot en krijgt een tussenschot, het is leuk om naar die bedrijvigheid te kijken. Er wordt gelezen, geordend, bekeken, en gefabriceerd. 


Dé ultieme uitdaging in de vakantie is voor mij; hoe beperk ik het aantal uren beeldscherm (want oei, wat hebben die schermen grote aantrekkingskracht) en dan is een actie als deze een heel plezierige! 

En nu... snel zelf achter de computer vandaan ;-)





maandag 22 juli 2013

tappen, foppen en rapen

Als het zo warm wordt als vandaag moet je de dingen vroeg op de dag doen... We starten met een euro ontbijtje in de stad. We hebben dan altijd een klein flesje melk bij ons, voor een scheutje in de koppen thee. Dat komt goed uit; we vullen het lege flesje bij onze splinternieuwe drinkwatertap in de stad! Het flesje wordt driftig leeggedronken want iedereen wil hem een keertje vullen natuurlijk ;-) Fijn zeg, zo'n tappunt, een goed signaal; stop met steeds flesjes kopen, vul je flesje bij!

het toppunt zo'n tappunt!
 Wat een bijzondere pui, we zetten onze fietsen er neer en bewonderen de pui. Hij kan niet open, het is geen deur, gewoon het aanzien van een pand; mooi! Als we onze fietsen weer ophalen en we met een tweede blik kijken zien we de weerspiegeling van de panden er tegenover. Als een soort luchtspiegeling met golvende daken. Bijzonder om zo indirect een foto te maken van de huizen aan de andere kant van de straat. Alsof je door het raam kijkt en dit uitzicht hebt en dat is dan niet zo (en hoe kan het nou dat je ons niet ziet met fototoestel?)


Als je goed kijkt zie je in mijn fietskrat een emmer staan... dat klopt! Regeren is vooruitzien; na ons ontbijtje fietsen we langs de speeltuin en rapen nu géle pruimen! Pruimen rapen is leuker dan een computerspelletje maar net zo verslavend ;-) Als je één keer begint kun je niet meer stoppen. Steeds zie je een nog mooiere liggen en het resultaat is; weer een volle sappan op het fornuis! Als het vanavond weer wat afkoelt gaat het fabriekje weer in werking... 


zaterdag 20 juli 2013

pruimen en ander eetbaars

Onze zomervakantie is begonnen! Gisteren picknicken we in een speeltuin in de buurt om het begin van de vakantie te vieren. Na het eten ontdekt oudste dat de eerste pruimen rijp zijn...


De schaaltjes en bakjes van de picknick hebben we leeggegeten. Handig; die kunnen we vullen met pruimen.


En vanochtend om 8 uur is een oogstteam present! Moeder en zoon stappen op de fiets in een doodstille wijk, bijzonder, en verzamelen een emmer vol pruimen, een sappan vol! Die pan staat nu op het vuur, de eerste dekseltjes ploppen al...


Heerlijk om zo vroeg op te staan, de dag is dan nog jong en wat kun je dan veel doen! Op de plaats waar onze sering heeft gestaan hebben we bedacht een witte druif te planten. We hebben al een blauwe, dat staat vast heel mooi zo naast elkaar. Als we in het tuincentrum lopen vermaken de kinderen zich op de trampoline. Wij neuzen tussen al het eetbaars en, wauw, wat hebben we prachtige dingen meegenomen! Een gojibes, een blauwe honingbes, cranberries, granaatappel, dropplant in allerlei kleuren voor in de thee, een maggiplant én de witte druif (waarvoor we eigenlijk gingen...) Voor alle planten hebben we mooie plekjes gevonden. Hier en daar is weer iets niet-eetbaars vervangen. Heerlijk om de tuin steeds eetbaarder te maken ;-)


De komende weken zal mijn blogfrequentie vast wat verminderen. Voor het schrijven van een blogje heb ik even tijd voor mezelf nodig en moet het helemaal stil zijn om me heen. Met de kinderen thuis wordt 'me-time' meer 'we-time' en moet ik vaker wachten op m'n beurt voordat ik de computer even voor mezelf heb ;-) Voor alles een tijd...

vrijdag 19 juli 2013

Sa ist, en net oars!

Twee reuzen komen er mee van de schooltuin. Daar weten we wel raad mee! We gaan ze slachten en er zoetzuur van maken!


De afgelopen week was ik niet helemaal in mijn hum maar van inmaken krijg ik flow dus... go! De courgettestukjes in plakjes gaan 2 uren in zout. Ondertussen verheugen we ons al op de zoetzuur bij de roti. Dat is lang geleden...

Zo, 10 potjes staan gevuld af te koelen. Ik ruim de boel op en zie een stukje courgette in het gasfornuis liggen en dat... heeft zo moeten zijn. Ik doe het stukje in mijn mond en spuug het weer uit; véél te zout! Wat is er gebeurd? Ik pak het recept erbij en zie het al. Het recept is voor 2 litermaatjes courgettestukjes, ik had 4 litermaatjes courgettestukjes en heb de hoeveelheid zout vervolgens verviervoudigd...


Tja, en dan gebeurt er dit; 


Een aanrechtbak vol met zoetzuur of eigenlijk zoutzoetzuur. Die kan in de kliko. Ik kan wel een traantje laten zo jammer vind ik het!

In ons kleinste kamertje hangt een Fries zinnetje, het was het eerste Fries wat manlief leerde; leuk om iets te kunnen zeggen als je bij je Fries sprekende schoonouders op bezoek gaat;

'Sa ist, en net oars'
(zo is het, en niet anders)

En zo is het maar net! Volgende keer beter!

donderdag 18 juli 2013

de boel de boel en klavertjes vier

Van een verkoudheid rolde ik de afgelopen dagen in een soort zomerdip. Vandaag kan ik het ervan nemen. Ik laat de boel de boel en als de kinderen naar school zijn duik ik m'n bed weer in. Wel nog even de wekker zetten om bij de tandarts een vulling te laten renoveren (grijs wordt wit; dat ziet er beter uit ;-) Na de lunch nog een keer hetzelfde recept; slapen... Het heeft me goed gedaan, vanavond voel ik de energie weer terugkomen en gaan we lekker afkoelen in 'het Gat'.


En als het aan deze plantjes ligt kunnen we de komende jaren het geluk plukken in onze tuin! Oudste kreeg op haar verjaardag een potje met 3 bolletjes voor... 'klavertjes vier'! Het is bijzonder hoe snel en stevig de plantjes groeien. Ondertussen zijn ze uitgeplant in 3 aparte potjes en we zijn allemaal verbaasd. Als je kijkt en even later weer kijkt zijn ze zichtbaar gegroeid. Wat hier gebeurt leent zich voor prachtige beeldspraak; Iets van; 'als je er oog en aandacht voor hebt groeit het geluk waar je bij staat'. Ik verheug me erop de plantjes uit te planten in de tuin en ze de komende jaren telkens tegen te komen ;-)

woensdag 17 juli 2013

mooi en navulbaar

De kids krijgen bij voorkeur geen pakjes drinken mee naar school. Ik vul bekers en die gaan mee in de schooltas. En die bekers... dat is een terugkerende frustratie! We hebben er al heel wat versleten die in eerste instantie prima lijken te zijn maar na een tijdje tóch gaan lekken. En tja, als je steeds nieuwe plastic bekers moet kopen, hoe zit het dan met de milieuvriendelijkheid van zelf drinken meegeven?


In de stad lopen we opeens tegen deze flessen aan; ze lijken ons te roepen vanuit de etalage. Het zijn navulbare flessen met een prima filosofie (lees maar); je kunt overal je flesje vullen en met elkaar kunnen we op die manier iets doen aan het niet verder groeien van de 'plastic soep'. We zagen de fles al eens in iemands tas zitten, hoorden er positieve ervaringen over, verdiepten ons al eens in de aankoopprijs en... deden het vervolgens toch niet. 

Tot nu... er gaan 3 dezelfde flessen mee naar huis. Je kunt ze op 2 manieren gebruiken; alleen het dopje eraf schroeven of 1 etage lager en dan heb je een kopje. Ze zijn een paar keer meegeweest naar school en de berichten zijn positief; ze lekken niet en dat is de bedoeling!


En... stiekem vind ik ze ook nog heel erg mooi ;-)

dinsdag 16 juli 2013

een combinatie van besparen, zelf doen en vroeger

't Is te warm om buiten te zijn (tenminste... dat geldt voor mij) en ik rommel wat aan in huis. Weet je wat? Ik ga weer een voorraadje wasmiddel maken. De bodem van de wasmiddelton raakt al aardig in zicht. Een mooi klusje om te doen, een klusje waar ik normaal gesproken 'flow' van krijg! Er zit iets in van 'besparen', van 'zelf doen', van 'vroeger' en die elementen samen vind ik heel plezierig ;-)


In de kast vind ik een voorraadje gastenzeepjes, iemand maakte me eens blij met een zak vol van die zeepjes en met een stuk of 6 ervan en wat soda kan ik 5 liter wasmiddel maken! Het recept voor het maken van zeep ligt, geplastificeerd, bij mijn wasmachine. Zo hoef ik er nooit naar te zoeken. Het raspen van de zeepjes is een lekker geurig klusje...


En daar staat de wasmiddelton, zonder deksel, af te koelen op een veilig plekje. Genoeg voor weer een aantal weken wassen!


maandag 15 juli 2013

daar kun je mee voor de dag komen!

Kijk eens wat een coole gast! Een klasgenoot van oudste komt de school uitlopen met deze megacoole ketting om z'n nek. Ik mag 'm van wat dichterbij bekijken en vind de ketting echt gewéldig! Trots vertelt klasgenoot dat hij 300 blikjes heeft verzameld voor de lipjes en de blikjes heeft opgeruimd. Kijk, en daar word ik blij van!


met bijpassende sleutelhanger!
Ik stel voor dat we deze ketting promoveren tot nieuwste mode, wat zeg ik, blijvende mode! Wie zegt dat zwerfvuil opruimen niet leuk is? Kom op jongens; blikjes verzamelen ;-)

zondag 14 juli 2013

zelluf doen en zelf verdiend

Een tijd geleden vroegen we een offerte aan voor het verwijderen van 3 seringenstruikbomen. Dat zou, inclusief afvoeren, 200 euro's kosten... Dit weekend gaan we aan de slag met de laatste (en dikste) struikboom die nog in de tuin staat (de andere hebben we er een tijd geleden al uitgehaald). Zagen, hakken, trekken en duwen en dan eindelijk, onder luid gejuich... is de reus geveld! 


Er volgt nog een zaag- en knipsessie. In alledrie compostvaten gaat een mand met fijngeknipte takjes, de stukken hout worden opgestapeld in het houthok. Ziezo, dat staat netjes! We krijgen een vierkante meter tuin terug, die kunnen we eetbaar maken. We voelen ons rijk; alsof we 200 euro's hebben verdiend. En dat is natuurlijk ook een beetje zo, nou ja... we hebben ze niet úitgegeven.

helemaal als je knipt zijn het net 2 etende vogels...
Manlief maakt een verrukkelijk zomers gerecht; linzen met tomaten en gorgonzola ('vaders maken altijd nieuwe dingen, moeders maken altijd dezelfde dingen' is de conclusie van de kinderen).


En daarna eten we een lekker toetje ;-) Eerst met een zakmes de takken van de sering bewerken tot puntjes zonder schors en dan...



Door zelf de seringen te verwijderen bespaarden we dit weekend 200 euro. Het leverde ons een leuke dag op én... we trakteerden onszelf op een nieuwe vuurkorf ;-)

zaterdag 13 juli 2013

helemaal hetzelfde en een uitdaging

Zoonlief van tien gaat vandaag opnieuw naar een discofeest, de ouders van twee meiden uit de klas hebben een zaaltje geregeld en de hele klas is uitgenodigd. Voorafgaand aan het feest hebben hij en z'n vriend telefonisch overleg; wat doe jij aan? Vriend arriveert bij ons in een outfit die ook zoonlief zojuist heeft aangetrokken. 


En hetzelfde gekleed gaan uit zich ook in details; kijk, in dezelfde knie een gat en ook allebei een vlek op het shirt. Dat gaat een leuk feest worden ;-)


Voor dit feest mag oudste de kadootjes uitzoeken, als meid van 12 heb je het meeste verstand van wat meiden van 10 leuk vinden. Dat komt goed uit want oudste heeft zin om te shoppen. We kopen voor beide meiden een topmodel tekenboek en er blijft nog een klein bedragje over. De ene jarige is gek op poezen, de andere houdt van zingen en dansen; ik maak voor beide een stempel en vind leuke stempelkleuren bij een winkel in de stad.


En dan komt weer een leuke uitdaging... ik wil geen pakpapier gebruiken dus het kadootje ziet er zó uit. In de achterkant van het stempelkussen zit een loze ruimte, daarin ligt het stempel verstopt in het papiertje waarin de originele gum zat. Dat is toch gezellig hergebruik met als toevallig detail een poes en een vlotte meid!


vrijdag 12 juli 2013

het beste van beide

Ik word nieuwsgierig van een kop op een tijdschrift; dat ga ik eens lezen! Het woord  'kwakzalverij' belooft niet veel goeds in die zin dat ik me de toon van het artikel ongeveer kan voorstellen. Tijdens het lezen voel ik mijn hart sneller gaan kloppen, de toon raakt me op een niet aangename manier en ik voel dat ik behoefte heb er iets tegenover te zetten. Met als reden? Dat ik compleet anders kijk naar de geneeswijze, in mijn geval homeopathie, die hier wordt afgedaan als 'kwakzalverij', ik heb er namelijk zéér positieve ervaringen mee! Wat mij betreft zou het woord 'alternatief' geevalueerd moeten worden. Voor mij is homeopathie een net zo eerste keus als de reguliere gezondheidszorg. Wat zou het mooi zijn als ze het beste van elkaar zouden benutten in plaats van afwijzen... Als kampen tegenover elkaar staan heb je het gevoel dat je moet kiezen maar wacht eens... je kunt het beste van beide benaderingen toepassen!


De schrijver van het artikel verbaast zich erover dat zoveel intelligente mensen een homeopaat bezoeken. Nou denk ik dat kiezen voor een alternatieve geneeswijze niets te maken heeft met intelligentie, wél met gezond verstand ;-) Sinds ik, met mijn gezin, een homeopaat bezoek is mijn visie op gezondheid helemaal veranderd (en dat is heel wat, gezien mijn reguliere gezondheidszorg achtergrond), mijn 'verstand is gezonder geworden'. In mijn gezin was sprake van astmatische klachten (waarvoor kind al de maximale dosering pufjes kreeg) en eczeem (terugkerend, ook na smeren van hormoonzalf). Na een uitgebreide intake bij onze homeopaat konden we naar huis met homeopathische middelen én met voedselrichtlijnen, ik kreeg plotseling zicht op de mogelijke oorzaak van de klachten. Het herstel van mijn kind kwam vervolgens van binnenuit, het herstellend vermogen van het lichaam zélf werd aangesproken. Kind heeft, werkelijk waar, nóóit meer een pufje nodig gehad en de eczeem verdween (na eerst te verergeren) als sneeuw voor de zon. Pakjes en zakjes (met hun E-nummers), witte suiker en varkensvlees zijn voorbeelden van producten die sindsdien zoveel mogelijk van ons menu zijn verdwenen. Bij een pijntje of koorts grijp ik niet meer zo snel naar een paracetamol maar is, als het enigszins kan,  'het lichaam rust geven' het medicijn.

Wat ik daarvan geleerd heb? Dat je, als het je gezondheid betreft, veel meer zelf regie kunt nemen. Voed je lichaam gezond, leef verstandig, je hebt meer invloed op je gezondheid dan je zelf denkt! En de oplossing hoeft niet altijd uit een potje of tube te komen, de oplossing zit heel regelmatig in je eigen besluit. Als ik de persoon die dit artikel schreef een spiegel voor zou houden zou ik terugblaffen. Verhalen over missers zijn er aan beide kanten, alternatief en regulier.  Maar waarom niet met elkaar in gesprek gaan en de goede kanten van beide benaderingen belichten? Ik ben bevoorrecht met een huisarts die weet dat we ook de homeopaat bezoeken en een homeopaat die weet dat we ook reguliere artsen bezoeken. Daar hoef ik me niet voor te verantwoorden, dat is een feit! Beide zien ze ons niet vaak en ik hoop dat dat zo mag blijven.

Wil ik nog wel iets zeggen; voor iedereen die nu leest en denkt; jij hebt makkelijk praten want mijn verhaal is heel anders. Begrijp me goed, je hebt als mens ook veel níét  in de hand en ik ben de eerste die dat beseft! Maar als je eerste reflex is; 'ik voel me niet oké, iemand moet me helpen' dan is het echt verrijkend om de blik eens op jezelf te richten. Je hebt op veel dingen zeker invloed en die invloed... kun je benutten!

donderdag 11 juli 2013

jam maken, nu!

De potten en pannen rammelen dagelijks op het fornuis. Nu zijn het kruisbessen die veranderen in jam! Kruisbessen heten in de Achterhoek ook wel 'stekkebessen' en die naam klopt; mijn armen zien er niet uit, zoveel schrammen. Dat zegt wel wat over hoe lekker deze jam dus is; ik heb het er graag voor over ;-)


Als ik bezig ben met inmaken ervaar ik heel vaak 'flow'. Flow heb je als je alles om je heen vergeet en helemaal opgaat in iets wat je leuk vindt. Als ik er eens over na denk betekent flow eigenlijk dat je helemaal in het 'nu' bent. Je denkt niet aan wat komen gaat, ook niet aan wat is geweest maar hebt je aandacht helemaal bij waar je op dat moment mee bezig bent. Wegen, afpassen, uitkoken, vullen met als hoogtepunt het ploppen van de dekseltjes. Dan nog een labeltje erop en met een heel tevreden gevoel de potjes bij de voorraad opbergen. Zo eenvoudig is het! (Nou ja, eenvoudig, zeer geregeld met het zweet op de rug...)


Kan ik het ene moment nog denken; help wat moet ik nog veel doen (plukken is leuk maar wat daarna komt moet ook!) Als het dan klaar is wacht ik vol ongeduld op de vruchten die nog komen gaan.


Deze Loesje liet iemand me vandaag zien; laten we regelmatig om ons heen kijken en vooral vaak die dingen doen waar we flow bij voelen!



woensdag 10 juli 2013

omdenkoverdenkingen

Omdenken is een leuke activiteit! Een uitdaging ook. Aan dingen die je moedeloos maken of geirriteerd een draai geven waardoor je erom kunt lachen. Omdenken betekent trouwens niet 'accepteren' maar wel met een positief gevoel komen tot een oplossing...

Gisteravond fietsten we nog even naar Zutphen's plaatselijke meertje, in de volksmond 'het Gat van Roelofs' of  'het Gat' genaamd. Het is een plas die is ontstaan toen zand nodig was voor de aanleg van de Nieuwe IJsselbrug en we zijn heel blij met die plas! We wonen aan de goede kant van de stad; onder het viaductje door, nog een zandpad en dan duiken maar. Het is lekker rustig na het avondeten, veel mensen zijn alweer vertrokken en... dat is ook te zien!

'het was héérlijk weer vandaag, dat kun je zo zien!'

'Fietsen jullie maar vast door, ik maak even een foto'. De ultieme uitdaging is om wat ik hier zie om te denken. En ja hoor, dat lukt! Op deze foto kun je namelijk zien hoeveel mensen genieten van het mooie weer en dan lekker komen zwemmen in 'het Gat'! (Hier mist de prullebak maar op plaatsen waar die wel staat is het beeld hetzelfde...)

We strijken neer op een plek aan het water, ik heb een thermoskannetje met koffie en een boek van Deepak Chopra bij me. Veel beter kan het niet! De kinderen zwemmen en mijn gedachten nemen de vrije loop. Hoe zal het straks mijn kinderen vergaan? Als je in een groep bent is het dan 'cool' om je afval te laten slingeren? Of ga je juist trots zijn op je eigen norm? Wat wordt je plekje in de groep en kun jij misschien het verschil maken? Gelukkig ben ik zelf ook puber geweest en weet ik ook hoe dingen werken en óók dat je diepste overtuiging altijd weer boven komt drijven, ook als je hem tijdelijk even 'vergeten' was ;-)

Wat dit veld betreft; er wordt dagelijks keurig opgeruimd. Een dag later is er niets meer van rommel te zien. En zoals zo vaak; elk nadeel heb z'n voordeel. In mijn fietstas gingen 2 lege statiegeldflessen; zakgeld voor jongste ;-)


dinsdag 9 juli 2013

share a 'sap' en een beloning voor mijn werk

Het beste bewijs van de goedgekeurde smaak van iets nieuws is de vraag of, in dit geval, de zelfgemaakte limonade mee mag naar school! Tussen de middag komt vriendin van oudste mee lunchen en vraagt of ze onze nieuwe limonade mag proeven... Nu maar hopen op snel meer smaakvariatie; de pruimen, bramen, vlierbessen, kornoeljebessen en liever nog een combinatie van deze smaken. Van oudste's feestje staat nog een lege fles; die kleurt prachtig bij het bessensap en draagt nu de tekst; 'share a sap with friends!' Er ligt een voorraadje citroenen klaar op de fruitschaal, die extra vitamientjes zijn ook mooi meegenomen ;-)


's Ochtends, als het nog niet zo warm is, maak ik in de Buurtbongerd de boomspiegels vrij van onkruid. De Oost Indische kers die rond de bomen groeit trekt lieveheersbeestjes aan en die beestjes eten weer de luizen uit de bomen. Leuke bijkomstigheid is dat het práchtig staat al die oranje bloemen onder de bomen. Maar dat gras, die brandnetels en ander sterk groeiend spul wat er tussengroeit mag weg. Dat ontneemt voeding wat naar de bomen moet. Tijdens m'n klus trek ik per ongeluk een Oost Indische Kers plant uit de grond, gelukkig blijven er nog genoeg staan, ik zie het maar als beloning voor m'n werk. En eigenlijk hou ik wel van zo'n eetbare bos bloemen; die gaan vanavond op de sla!


Sla uit de tuin (het kropje wat de slakken hebben laten staan ;-), komkommerkruidbloemetjes, bloemblaadjes van de goudsbloem en bloemen van de oostindische kers... bijna te mooi om op te eten!