vrijdag 31 mei 2013

potjes vullen

De rabarberplanten in mijn tuin, het zijn er 8, zijn druk met het maken van mooie stengel(tje)s. Ik besluit er van te oogsten al is het niet zoveel. Er zijn een hoop knoppen die dan weer de kracht mogen krijgen. De stukjes gaan in een pannetje met wat krijt, suiker en rozijntjes en dan is dit het resultaat... de etiketten kan ik opleuken met m'n zelfgemaakte (home made!) stempel en ik ben supertevreden met het resultaat! Citroenmelisse (die wél als kool groeit in de tuin) oogst ik ook;

wie het kleine niet eert...
 De bladeren van de rabarber leg ik verspreid in de tuin. Hopen dat daar de slakken onder kruipen, dan kunnen ze een dag later, met slakken en al, in het compostvat.


De citroenmelisse gaat onder de douche en dan aan de lijn... 


En wat vind je van dit ruikertje? Wollige munt! Ik oogst het vlakbij een school, daar groeit het als onkruid op openbare grond, leuk!


Na een douche gaat ook de pepermunt naar de zolder om te drogen, eerst op een handdoek (erg nat), dan ook aan de lijn!  (op de achtergrond de oregano, er blijft weinig over als het gedroogd is, vaak herhalen dus)


Fijn! De potjes gaan zich weer langzaam vullen ;-)

donderdag 30 mei 2013

positief stempelen en het geld ligt op straat

Vanavond is de laatste avond van de 4daagse! De kelen zijn schor gezongen, uit bed komen 's ochtends wordt voor de kinderen steeds lastiger maar... vanavond is de intocht en dat betekent; véél snoep (en dan gaat lopen vanzelf)! Bij de kinderen is het gebruikelijk om, na de 4e avond, alle klasgenootjes iets lekkers om de nek te hangen. Met een medemoeder stond ik vandeweek te zuchten bij het snoepschap van de winkel; help, al die suikers, al dat afval! Het is een lastig gegeven; eigenlijk wil ik er niet aan meedoen maar dat vind ik niet leuk voor mijn koters dus... ik ga voor de bijl ;-( Trouwens dit jaar wel zónder plastic koordje, zó in de hand en ook zoveel mogelijk in kartonnetjes verpakte snoepjes. Om het geweten te zussen zeg maar... (iemand een idee voor een verantwoord, betaalbaar alternatief? Ik heb nog aan appels gedacht maar 60 stuks gaat aardig in de papieren lopen)


Op het verpakkinkje komt een sticker met een stempeltje wat ikzelf gemaakt heb. Dát is leuk om te doen! Ik printte een klein voetje uit van het internet en gebruikte die op de gum. Voor het eerst maakte ik een 'positief' stempel! Dat betekent dat je niet je tekening uitsnijdt maar juist de achtergrond zodat je afdruk blijft staan. Al brainstormend bedacht manlief de tekst erbij.


En dan van zoet snoepgoed naar snoepkomkommertjes! Bij de AH stonden ze met bonus en óok nog met kortingssticker. Kijk, dan is het best interessant. Rond de tipi staan nu 2 klim-snoepkomkommerplanten. Er zitten een hoop bloemetjes in en komkommertjes in spé. Een aantal komkommertjes zijn verorberd, ze zijn superlekker. En het gietertje? Dat vond ik deze week bij de vuilcontainer... het geld ligt op straat!


woensdag 29 mei 2013

oogsten, drogen en een wijde blik

Langs de stoeprand, onder onze beukhaag, staat een oreganoplant. Gisteren heb ik er alle langste takjes van geplukt, schoongewassen en laten drogen. Eerst op een handdoek en daarna op kartonnen vellen van de supermarkt.




Als ik dat de komende tijd een aantal keren herhaal kan ik m'n oreganopotje weer vullen met eigen kruiden. Da's een fijn gevoel!

En wat is Zutphen toch een heerlijke stad! Ik spring van m'n fiets, hiervan móét ik een foto maken... Kom je ook naar de Mei Markt op 2 juni? ;-)


Ik moet denken aan een spreuk van Loesje; 'een wijde blik verruimt het denken'.
Hoezo probleem? Oplossing!


dinsdag 28 mei 2013

zijn waar je bent

Vandeweek vond ik een stapeltje 'oude' FLOW's bij de kringloop. Oude tussen aanhalingstekens want eigenlijk is de inhoud tijdloos. Ik mocht ze meenemen voor 20 cent per stuk en dat deed ik natuurlijk graag! Heel geregeld vind ik daar een tekst die me raakt, zoals deze...


Zijn waar je bent, ik vul zelf maar in; in ruimte maar ook in tijd oftewel; zijn in het NU! Een verslag van mijn dag in het NU vandaag... Ik begon met het afplukken van mijn sieruibollen. Het duurt namelijk nog maar eventjes en dan gaan ze zaad maken en dat is nu juist niet de bedoeling. Dit jaar vond ik ze overal in mijn tuin terwijl ik graag een eetbare tuin wil... aangezien deze bloemen niet eetbaar zijn gaan ze uit de tuin, maar wél in een vaasje natuurlijk! Het 'coronavaasje' lag in de berm tijdens mijn fietstochtje vandaag.


De sieruibollen gaan even drogen en liggen daarna 'gratis meenemen' bij de lantaarnpaal ;-)


De margrietjes plukte ik in dezelfde berm als waar het 'coronavaasje' lag. Die mogen in één van mijn tulpenvaasjes. 


knipselkleedje van jongste
 Ik google nog even over ongedierte en terracottapotjes. Oorkruipers wonen graag in dit soort potjes en kunnen dan helpen bij het gezond houden van de fruitbomen in onze tuin. In de boomgaard is de afgelopen week rond de bomen gemaaid met de zeis. Het gras is ondertussen gedroogd. Ik sla een touwtje om een bosje grashooi en trek dat door de opening in het potje. Het grashooi zit nu vast. Nu moeten de potjes nog een aantal dagen in het gras liggen zodat de beestjes er in kunnen kruipen, daarna mogen ze in de bomen.




maandag 27 mei 2013

steentjes, stenen en een feestje met een luchtje

Er zijn 4 geinteresseerden voor het stenenschilderboekje... het boekje mag naar... 


mail je me even? Dan kan ik je het boekje toesturen ;-) Veel plezier ermee!

En als het dan over 'stenen versieren' gaat, vind ik dit ook een prachtige; Een presse papier van een mooie egale steen aangekleed met een haakwerkje. Ik zag het liggen op een tafel met folders bij de dansschool van jongste.


Dit weekend was ik op de fiets onderweg met m'n meiden toen ze de opdracht kregen om te keren... huh? Ja, dat heb je soms met deze moeder; ze ziet iets en daar wil ze een foto van maken. We keren de fietsen en rijden een eindje terug voor het volgende tafereeltje; (pas op, het volgende beeld kan een beetje onsmakelijk zijn ;-)


Ik geniet enorm van zoiets! Ik zie het helemaal voor me; iemand loopt met een zakje met parasolletjes en steekt er eentje in elke drol die ze (of hij) ziet liggen... Een ludieke manier om aandacht te vragen voor ergernis nummer 1; hondenpoep op de stoep. De aandacht wordt op een heel vriendelijke manier gevestigd op iets wat moet stoppen.

Het vlaggetje staat niet helemaal rechtop, maar het rechtop zetten voor de foto ging toch wat te ver. Dan willen m'n meiden straks niet meer naast me fietsen ;-) 

zondag 26 mei 2013

een zonnige schaal en een geurige wandeling

Iets wat onbeduidend lijkt is toch elke keer weer heel mooi... bij de vuilcontainer vind ik een glazen schaal. Niets bijzonders denk ik eerst maar als ik dan de schaal tegen het licht hou... zie ik de zon! Zolang het er nog bij past in m'n servieskast hou ik 'm ;-)


We vertrekken vanochtend al vroeg voor een wandeling in het bos bij Almen 'landgoed Velhorst'. Zo'n bos wat altijd goed is! We kunnen de paden dromen maar de afwisseling is groot; hooibergen, paarden, een boomgaard, beukenbos, naaldbos...


... een rododendronlaan (met bloemen op kijk- en ruikhoogte, mmm), moerassig gebied met een route over planken. Het is ons favoriete bos en met een wandeling van 6 km heel goed te doen (en een goede, voorbereidende oefening voor de avond4daagse deze week!)

zaterdag 25 mei 2013

kleurvoorkeur

Nadat we apart van elkaar dingen hebben ondernomen met de kinderen (mama met de meiden, papa met zoon), drinken we samen een kopje koffie buiten. Ik maak een foto van de beker van man met zwart vest als achtergrond... De reden? Ik vind de kleurcombinatie zwart/geel práchtig! Toen ik in Amsterdam ging wonen verfde ik een tafel zwart, daarna sponsde ik er met een grove spons gele vlekjes op. Bijzonder eigenlijk zo'n voorkeur, waar zou dat vandaan komen?


Ik maak nog wat foto's in huis ter illustratie;

ons kleinste kamertje
De deuren in ons huis varieren van zachtgeel tot zonnig geel, de drempels zijn overal zwart...



In servies zie je de 'kleur' zwart bijna nooit. Wel ken ik zwart/gele bloempotten. Ik koop ze nooit in de kringloop want met een plant erin zie je de gele binnenkant niet meer en zwarte bloempotten, dat vind ik dan weer niet zo. Ook zijn er zwart/geel emaille schaaltjes, als ik die tegenkom (wat nog niet betaalbaar is gebeurd) dan gaan ze zeker met me mee naar huis...


vrijdag 24 mei 2013

er dwars doorheen en een hartje

Jongste heeft dansles, het is druk op de parkeerplaatsen. Een heel eind van de dansschool kan ik pas mijn auto parkeren. En dan is het oppassen geblazen met uitstappen; brandnetels, berenklauwen... met heel toepasselijk daartussenin een prachtig opvallende brandkraan!



Mooi symbolisch eigenlijk; ga dwars door dat wat brandt en prikt en vind daar... de oplossing! Het doet me denken aan de terugkerende tekst in het prentenboek 'we gaan op berenjacht'; 

we kunnen er niet bovenover, we kunnen er niet onderdoor, 
nee... we moeten er wel dwárs doorheen!

Op zolder haal ik de thermoskan met koffie. Manlief werkt thuis en daar is geen speld tussen te krijgen (tussen de telefonische overleggen bedoel ik). Ik loop met de thermoskan naar beneden en hoor druppeltjes vallen. Dat is meestal geen goed teken... de thermoskan is aan vervanging toe. Met een doekje in de hand zoek ik de druppeltjes en kijk nou... 


donderdag 23 mei 2013

geef het een kans!

Van verschillende kanten komen dingen naar mij toe en kwartjes vallen... Dat is geen toeval! Wijsheden en inzichten, ze waren er altijd al maar nu vallen ze me op. Blijkbaar sta ik open voor kennis die nu zijn weg kan vinden. In de kringloopwinkel vond ik gisteren dit boekje van Geert Kimpen. Het is een heel inspirerend boekje; vanuit zijn eigen ervaring (een wens die werkelijkheid werd) neemt hij de lezer aan de hand. Stap voor stap helpt het boekje je je wens te omschrijven en helpt het je daarna de wegen te bewandelen om je wens te vervullen. Als je een wens hebt en je hebt oog voor de wetten van Creatie, zoals in dit geval de Kabbala ze omschrijft, dan liggen er mogelijkheden op je weg. Geven en Dankbaarheid zijn bijvoorbeeld 2 wetten die worden uitgelegd. Op de foto het boekje met het symbool van mijn uitgekomen wens; het aanplanten van een boomgaard...


Over geven lees ik;

Een rijk mens is niet iemand die veel heeft, maar iemand die veel geeft...

Het is soms moeilijk om in woorden te vatten. Om uit te leggen wát het nou precies is wat je zo inspireert als je leest. Het is een aaneenschakeling van 'ja', 'inderdaad', 'natuurlijk'. Manlief moet geregeld zijn eigen lezen opzij leggen omdat ik hem voor wil lezen welk groot inzicht ik nú weer lees. Gisteren stuurde hij mij het volgende door, hij vond het in zijn mailbox;

'Het is onmogelijk', zei trots
'Het is riskant', zei ervaring
'Het is zinloos', zei het verstand
'Geef het een kans', fluisterde het hart

Práchtig ook!
Als dat fluisteren daarna een gewone stem gaat krijgen...

woensdag 22 mei 2013

stille getuigen en eetbare manoeuvres

Het is dan wel geen kastje maar heeft wel het formaat van een kastje! Mijn lege potjesverzameling! Gisteren heb ik alle potjes maar eens nagekeken. Dezelfde potjes bij elkaar in dozen gedaan (handig straks bij het inmaken, ik hoef dan niet het juiste dekseltje bij het juiste potje te zoeken). Potjes met een minder fraai of oud dekseltje óf met een onhandige maat gaan naar... de glasbak. Zo, de stille getuigen voor dat wat komen gaat staan te wachten op hun nieuwe functie; vólle potjesverzameling worden! Van een zak rabarber die aan één van onze fietsen hing (dader nog onbekend ;-) maakte ik gisteren weer wat potjes rabarber in. De bijna lege voorraadkast begint zich langzaam weer te vullen.


En in een eetbare tuin moet je af en toe wat manoeuvres uithalen. De fietsen staan tegen de muur en áchter die fietsen staat pepermunt. 


die gaat in de theepot!

dinsdag 21 mei 2013

opruimen is ruimte maken!

Ik weet niet of het handig was dat ik vanochtend besloot de kast met fotoalbums en schoolspullen op te ruimen. Als je wilt opschieten moet je niet in een kast met herinneringen duiken ;-) Maar kostbaar was het wel. Plankje voor plankje haalde ik de kast op zolder leeg en mijn ogen en handen gleden over dingen van lang geleden. Dingen die je niet dagelijks nodig hebt maar die wel heel waardevol zijn. Ik sta met de bijbel van mijn opa en oma in mijn handen. Vooral de gebreide hoes die eromheen zit herinnert me aan de tijd dat ik als meisje bij ze aan tafel zat en er na het eten uit werd voorgelezen. Toen oma overleed was voor mij duidelijk dat ik die bijbel graag wilde hebben als herinnering aan haar. Ik sla het open en zie in de binnenkant een velletje uit een bijbelse scheurkalender. Oma las ook altijd het berichtje van die dag voor.

oma's brilletjes...
Ik weet nog toen ik de bijbel kreeg dat dat velletje me erg raakte! Er staat een tekst op die haar gesteund moet hebben en de datum boven het briefje is 6 juni 2000. Een jaar later, op 5 juni, overleed ze.

En dan maak ik een zakje open met daarin 3 tegels. Ze zijn zó jaren '70 groen dat ze tegenwoordig niet zouden misstaan in een hippe keuken of badkamer! Het zijn tegeltjes uit de badkamer van mijn ouders, uit het huis waar ik als 6 jarige woonde. Toen ze een andere tegelvloer lieten leggen kreeg ik, op mijn verzoek, 3 tegeltjes. Als ik ze zie denk ik aan mijn voetjes die daar vaak overheen hebben gelopen...


En dan een rij met wandelgidsjes. Zal ik ze wegdoen? Ze zijn zeker 12 jaar oud (de leeftijd van onze oudste) en ik zou er niet meer op durven vertrouwen als we weer gaan wandelen. Ik blader door het wandeldagboek wat erbij staat. Toen we samen waren wandelden we ieder vrij moment. Liefst stukken van lange afstandswandelingen of rondwandelingen in de buurt van Amersfoort  en Amsterdam (daar woonden we toen). In het dagboek hield ik onze tochten en belevenissen bij. Het lijkt al lang geleden en... het boekje is nog lang niet vol! Ik laat alles staan tot nader order. Als we weer aan het wandelen slaan kan ik ze altijd nog wegdoen en de nieuwere versie aanschaffen.


Ook staan er allerlei dingen van de Erna die ik was en nu niet meer ben... In de afgelopen jaren is er veel veranderd. In hoe ik in het leven sta, in keuzes die ik maak en waar die door gevormd worden. Ik ga even terug in mijn jongere jaren en besluit dingen weg te doen die niet meer bij me passen. Heerlijk; opgeruimd staat netjes! Opruimen is ruimte maken op je planken én in je hoofd ;-)

En aangezien niet iedereen in de buurt van 'mijn stoep' woont geef ik hier een creaboekje weg! Een inspirerend boekje met ideetjes om met kinderen stenen te beschilderen. Het is in het Duits geschreven (ik kocht het in een supergrote creawinkel in Aken) maar er staan zoveel foto's in dat de taal geen rol hoeft te spelen. Lijkt het je leuk? Laat dan een berichtje achter of stuur even een mailtje...


maandag 20 mei 2013

jarige jet en een frisse wind

Er hangen slingers voor oudste vandaag; ze viert haar 12e verjaardag! Een dag met haar lievelingstaart (monchou en brownies), haar bestelde lunch (linzensoep en tomatensoep met afbakbroodjes en zelfgemaakte eiersalade, tonijnsalade en gevulde eitjes) en een uitgekomen wens; ze krijgt een heuse 'tablet'...

een slingerpunt op de foto
(ipv een taartpunt)
In alle drukte maak ik deze foto; de steentjes zijn hartjes (als je er vanaf de goeie hoek naar kijkt), het schuifdoosje maakte zoon voor mij voor moederdag. Ik heb het doosje gevuld met lieveheersbeestjes; geluksbrengers. Niet omdat ik bijgelovig ben, wel omdat ik van mooie symbolen houd. Mooie, betekenisvolle hoekjes geven me een fijn gevoel.


Afgelopen weekend was ik in het zwembad met de kinderen. Sinds ze hun diploma's hebben kan ik lekker aan de kant zitten en lees ik heerlijk een paar uurtjes. Ik maakte een foto van de tekst die je hier ziet...


En het is echt waar! Ik word bijvoorbeeld heel onrustig van rommel. Vaak vind ik het lastig van tijd voor mezelf te genieten als het nog een rommel is om me heen. Ik merk dat ik veel tijd kwijt ben met het opruimen van mijn huis. En over het resultaat ervan ben ik dan vaak ook nog niet eens helemaal tevreden. Er verschijnen ongewenste stapels van dingen die nog geen plek hebben. Als je het (zoals ik) leuk vindt spullen te vinden in de kringloopwinkel en je ook niet zo snel afstand doet van dingen die je nog eens denkt te kunnen gebruiken wordt het gemakkelijk vol en rommelig in huis. Een tijd geleden was ik geinspireerd door het blog eenkastjeperdag. Ik kwam op plaatsen in mijn huis waar ik nog niet eerder had opgeruimd en hoe opgeruimder al die hoekjes werden hoe opgeruimder ook mijn geest! Gek dat je iets wat goed werkt zomaar weer laat eindigen... 


Een goed moment om dat voornemen weer op te pakken; iedere dag een hoekje van het huis waar wel eens een frisse wind doorheen mag waaien. Volgen er die dag meer hoekjes dan is het meegenomen ;-) Mijn idee is; spullen zijn prachtig, áls ze een betekenis voor me hebben. Spullen voor de spullen? Weg ermee...

Het is best zinvol de lantaarnpaal voor mijn huis de komende tijd goed in de gaten te houden ;-)

zondag 19 mei 2013

wegwerpmaatschappij of ruileconomie

2 schoenenkastjes staan ons al een tijd in de weg. Eens waren ze praktisch maar sinds het verbouwen van onze schuur zijn ze niet meer nodig. Gisteren besloten we dan ook; ze gaan weg! Ik zette ze op de stoep voor ons huis, op de lantaarnpaal de tekst; 'gratis meenemen'...



Ik rommelde nog even binnen en na ongeveer 5 minuten liep ik naar buiten, ik was nieuwsgierig... en wat schetst mijn verbazing? Ze waren weg! Waar wij niets meer in zagen komt een ander van pas; perfekt!



Kort daarvoor bracht ik flessen naar de glasbak. Dat is een (niet bedoelde) verzamelplaats van afval, een soort grofvuil. Altijd laat ik mijn blik even gaan over wat daar allemaal ligt... Af en toe neem ik iets mee, zonde dat het anders gewoon vernietigd wordt. Gisteren lag hij daar, een nog nieuwe knuffel (hoet heet ie ook alweer?)


Hij zit te wachten in de trommel op ander wasgoed want moet, gevoelsmatig, wel eerst in bad voordat ermee geslapen kan worden... Oudste maak ik blij met 2 nieuwe potjes nagellak, een kleurtjestester en steuntjes voor tussen je tenen als je je teennagels lakt; échte must haves voor een 12 jarige ;-)


Los van het feit dat het jammer is dat mensen bruikbare spullen bij het vuil zetten was gisteren voor mij en iemand anders een dag van krijgen zonder betalen, een soort ruilen dus; Beter!

Als we nou eens, bij alles wat we overhebben, bedenken of iemand anders daarmee blij zou kunnen zijn dan liggen de straten straks vol kadootjes! Als het niet wordt meegenomen wel daarna naar de kringloopwinkel brengen natuurlijk ;-) Vandaag gaan de teveel gezaaide paprikaplantjes op de stoep...



We noemen 'm 'kermit' totdat we weten hoe hij werkelijk heet ;-)

en hij heet... Mr Jummy!