maandag 31 december 2012

nostalgie op oudjaarsdag

Toch nog een berichtje! Deze pot boerenjongens zag ik staan in de supermarkt en dat is voor mij echt een herinnering aan vroeger! Daarbij raakt mij de naam op de pot (en dan vooral de laatste 4 letters ;-). Toen ik nog klein was kreeg ik op oudjaarsavond altijd, samen met mijn moeder, een klein glaasje boerenjongens. Samen peuzelden we dan van de rozijntjes en ik herinner me dat als heel speciaal! Nog steeds ben ik gek op malaga oftewel boerenjongensijs. 


Vanavond wordt het een combinatie van gerechtjes, door 2 gezinnen gemaakt. De knutselspulletjes staan klaar, de voorpret is al fijn...

Tot in het nieuwe jaar!

zondag 30 december 2012

knoflookolijven en een goede jaarwisseling!

Jaren geleden kocht ik vaak knoflookolijven bij een bazaar. De eigenaresse maakte die knoflookolijven zelf en ze waren altijd verrukkelijk! Toen de knoflookolijven een keer op waren vertelde ze me hoe je ze zelf zo lekker kunt maken. Helemaal niet moeilijk, zo is dat vaker met dingen die heel smakelijk zijn! Ik kocht de olijven dan in blik bij haar en maakte er zelf knoflookolijven van. Voor oudjaarsavond heb ik o.a knoflookolijven bedacht. Dan is het verstandig om ze 2 dagen tevoren al te maken want dan trekt de smaak er lekker in. 

Koop een blik groene olijven zonder pit. Giet daarvan de helft van het vocht weg. De olijven gaan met het vocht wat nog over is in een schaal. Voeg daaraan olijfolie toe, ongeveer zoveel als het vocht wat je weg hebt gedaan. Doe een theelepeltje sambal, een eetlepel oregano en 3 (of meer) geperste tenen knoflook bij de olijven. Roer dit alles elke keer als je de schaal ziet staan even om en tadaa... verrukkelijk! Ik weet niet of ik de komende dagen toe ga komen aan een blogje. Zo niet; dan alvast een hele goede jaarwisseling voor jullie allemaal!


zaterdag 29 december 2012

een koe ving een haas vandaag en een groen veld zónder...

Wauw, een koe ving een haas vandaag... dankjewel! Ik moet zeggen dat ik wat schroom voelde bij het stellen van mijn vraag gisteren. Manlief en ik raakten in gesprek over het fenomeen 'durf te vragen'. Ik ken mensen die goed durven te vragen en daarbij zelf ook gul geven, als dat laatste er aan gekoppeld is dan is de energie goed! Ik ga deze site binnenkort eens rustig bestuderen. Veel mensen vinden het leuk om te geven maar daarvoor is het wel handig om te weten wat een ander nodig heeft... Wat voor de één geen waarde heeft heeft dat voor de ander wel. Daar ligt een bron aan mogelijkheden! Interessant toch?


Het vodje op mijn aanrecht met afspraken voor het nieuwe jaar kan in het oud papier, mijn afspraken voor het nieuwe jaar staan weer keurig genoteerd ;-) 

Vandaag liep ik m'n vuilprikrondje rond de toekomstige buurtbongerd. De camera had ik meegenomen. Dit is het moment waarop nog foto's gemaakt kunnen worden van een groen veld zónder, over niet al te lange tijd is het een groen veld mét fruitbomen. Voor de archieven ;-)





vrijdag 28 december 2012

hoe een koe een haas vangt (misschien)




Na het grote nieuws in mijn vorige blogje nog een praktische vraag, in het kader van 'je weet nooit hoe een koe een haas vangt' het volgende. Al sind 2003 heb ik ieder jaar een 'post'agenda, zo'n agenda die je krijgt bij het kopen van kerstpostzegels. Of eigenlijk; ieder jaar heb ik er twee. Eentje voor op het aanrecht en eentje op mijn nachtkastje. In die laatste schrijf ik elke dag iets wat leuk, grappig, ontroerend, bijzonder... was die dag. Helaas heb ik er dit jaar niet eentje kunnen bemachtigen. Geen probleem natuurlijk maar... misschien leest er iemand mee die denkt; oh zo eentje heb ik liggen en ik doe er niets mee en... ik zou 'm best op willen sturen. Kijk, dan zou ik heel blij zijn! Ik vergoed natuurlijk de verzendkosten. Stuur je me dan een mailtje op het mailadres wat je hiernaast ziet staan?

Weer een stapje dichterbij...

Vandaag is een grote dag! Om 10 uur melden we ons (het bestuur) mét 2 appeltaarten bij notariskantoor DWR notarissen alwaar notaris de Wilde samen met ons de statuten voor de Stichting Buurtbongerd Braamkamp ondertekent!  We gaan op de foto voor het schilderij waar ik eerder al eens een fragmentje van op mijn blog plaatste; mét de notarisappeltjes! De appeltaarten laten we achter voor de medewerkers van het kantoor, de papieren van de stichting nemen we, heel tevreden, mee naar huis! Dankzij notaris de Wilde zijn wij met ingang van vandaag een stichting, en dat belangeloos; gewéldig! Weer een stap dichter bij een heuse buurtboomgaard... wordt vervolgd!

notaris - secretaris en voorzitter (penningmeester maakt de foto)



donderdag 27 december 2012

ijs en zon in het Openluchtmuseum!

Na lekker te hebben uitgeslapen vertrekken we voor een bezoekje aan ons favoriete museum; het Openluchtmuseum in Arnhem! In de decembermaand kan daar geschaatst en gesleed worden en dat is voor ons een terugkerend winteruitje. Omdat we museumjaarkaarten hebben kunnen we gaan wanneer we maar willen en dat is voor ons allemaal leuk. We zijn er al vaak geweest maar elke keer weer ontdek ik iets wat ik nog niet eerder zag. Rondwandelen door de sfeer van vroeger vind ik heerlijk en voor de kinderen zijn er altijd verschillende dingen te doen, de tram die rond het hele terrein rijdt is favoriet en veel vrijwilligers die ambachten van vroeger beheersen vertellen daar graag over. Ieder seizoen heeft in het museum zo zijn eigen charme. In de moestuinen staat nu wintergroente, in de boerderijen wordt nu winterwerk gedaan en de midwinterhoornblazer raakte niet uitgepraat over de ins en outs van het maken, blazen van de hoorn en veel verhalen daaromheen.

broer helpt zus...
 Bij de remise van Van Gend en Loos schijnt de zon! Wat een imposante voertuigen, wat zou het leuk zijn om even in het echt, in die tijd, om het hoekje te kijken...


woensdag 26 december 2012

Waaróm... dát is waar het om draait!

Heb je zin in een inspirerend filmpje? Het is in het Engels en duurt wel eventjes maar is bijzonder interessant! Waarom lukken sommige dingen wel en andere niet? Heel eenvoudig; dat heeft te maken met het overbrengen van je overtuiging! Nadat ik dit filmpje bekeek herkende ik situaties waarin dingen wél en waarin dingen niet lukken. 'Wat' en 'hoe' alleeen is niet voldoende, waaróm, dat is waar het om draait! Veel kijkplezier!


De IJssel is hoog en hergebruik

Vandaag geen kerstoverdenkingen maar een heel praktisch blogje. Na kerstavond en 1e kerstdag lunchten we vanmiddag met 'alles wat nog over was'. Hapjes over van de gourmet afgewisseld met stukjes kerstbrood met spijs. Veel trek hadden we niet, toch werd er lekker gepeuzeld. In de koelkast is weer ruimte, gelukkig hadden we niet veel teveel ingeslagen...

De kaas past weer in de kaasdoos en daarover gaat vandaag, heel kneuterig, dit praktisch blogje. Wat een vondst vond ik dat toen ik las over het papier van de beschuitrol in de kaasdoos! Geen zweterige kaas meer en dat papier... zou anders toch in het oud papier gaan. Hergebruik optima forma!

Na een stevige wandeling vanmiddag langs een hóge (of brede?) IJssel slaapt vanavond iedereen weer in zijn eigen huis en voelt het een beetje stil... op naar het oude jaar!




dinsdag 25 december 2012

Kerst...

Alsof we deze dagen niets anders doen dan eten... nee hoor, we wandelen, doen spelletjes, lezen kranten, praten bij, maken de Dokter Denker Puzzel uit het Dagblad van het Noorden (die mijn ouders meebrengen, zij logeren bij ons) én... eten natuurlijk ook typische kerstdingen. Ik vind het leuk jullie daar iets van te laten zien. 
Zo bakte ik een grote tulband;

340 gr bloem
225 gr suiker
150 gr vloeibare boter 
3 eieren
4,5 theelepel bakpoeder
3 eetlepels melk
scheutje citroensap
snuf zout
150 gr krenten/rozijnen/cranberries

1 uur op ongeveer 160 graden


kookten we een heerlijk pure tomatensoep met alleen tomaten (10) aangevuld tot 2 liter, een blikje tomatenpuree, 4 bouillontabletten en allerlei kruiden uit de tuin, door de roerzeef...


En maakten we deze custardpudding, in een oude vorm die vroeger van mijn beppe is geweest. Beppe maakte de pudding (met 7 kinderen) trouwens vaker in een grote kom die dan op tafel werd gekeerd en in taartpunten werd gesneden. Onze custardpudding is verrukkelijk met frambozenjam van mijn moeders hand. Tijdens het eten van de pudding raken we aan de praat over pappen en puddingen van vroeger, over eten op de bon, over varkens en kippen tja, waarover niet... het is gezellig, het is ouderwets kerst!


zondag 23 december 2012

tonijnsalade met kiemen en zelf wasmiddel maken

Buiten is het regenachtig, binnen kokkerellen en rommelen we wat... Bij de lunch maakte zoon deze tonijnsalade; supergemakkelijk en superlekker! In een kom doe je een blikje tonijn (afgegoten), daaraan voeg je toe een klein uitje in kleine stukjes gesneden, 2 dessertlepels mayonaise, 1 dessertlepel yoghurt, wat peper en wat zout. Smaakt lekker op de boterham, helemaal met de rucolakiemen die nu klaar zijn voor consumptie (de volgende zaden staan alweer te wellen in water)



Een tijd geleden kreeg ik van iemand een heleboel gastenzeepjes. Ze lagen al een tijd bij de wasmiddelen te wachten. Het eigengemaakte wasmiddel wat ik eerder maakte (de beschrijving vind je hier) was ondertussen op. Vandaag besloot ik een nieuwe en nu dubbele voorraad te maken. Een deel van de sunlightzeep in het 'recept' heb ik vervangen door gastenzeepjes, dat werkte prima!


Hier zie je de nieuwe voorraad vloeibaar wasmiddel; nu het afgekoeld is blijft de lepel er rechtop instaan. Met 5 liter kan ik weer een tijd vooruit! De 20 eurocent per 2,5 liter zoals omschreven staat in het recept is door het gebruik van de gastenzeepjes nóg minder geworden; tel uit je voordeel ;-)


vrijdag 21 december 2012

kerstvakantie!

De kerstvakantie is begonnen! We zijn allemaal toe aan 2 weekjes vrij! Het bed is 's ochtends nog zó lekker warm en niemand is voor de wekker wakker. Daarbij ligt er een 1000 stukjes puzzel te wachten en zijn er spelletjes die nog veel vaker gespeeld moeten worden...

Mijn blogfrequentie zal tijdens de kerstvakantie dan ook wel een beetje afnemen... boodschappen doen, kokkerellen, spelletjes doen, uitslapen, logees ontvangen en meer van dat soort dingen zullen de tijd van het bloggen een beetje innemen verwacht ik...

fijne feestdagen!
De eerste lichting kaartjes is ondertussen gepost of bezorgd, de tweede lichting zit nog 'in de schaar'
Ik wens jullie allemaal fijne feestdagen!

donderdag 20 december 2012

kerstdiner en moederlogica

M'n oven draaide gisteren een topdag! De kinderen hadden kerstdiner op school waarvoor ze alle drie een gerechtje voor 8 personen mochten meenemen. Dat werd een nagerecht in de vorm van appelcake! Een favoriet van heel veel kinderen, er werd met verjaardagen al eens, met veel succes, op getrakteerd. De cakes maak je gewoon met cakemix die je op een bakplaat giet, daarop verspreid je stukjes appel die je vantevoren even hebt omgehusseld met (riet)suiker. Heel makkelijk, heel lekker en heel snel klaar, veel sneller dan een cake. Baksels met appel zijn natuurlijk het meest voor de hand liggend; die liggen nog, van onze eigen boom, op zolder. De dozen in elkaar gevouwen van stukken (reclame) karton, een taartinlegger erin en zie daar... smullen maar!


Thuisgekomen van de gezellige avond op school knippen we nog wat taartrandjes tot sterren. Als ik er een foto van maak zeg ik; 'jongens, kijk eens wat mooi, zo is het een mooie kerstkaart! Zullen we deze foto als kerstkaart doen...' 4 ogen (min 2 want die liggen al in bed) kijken mij aan. Zitten we dan nu alles voor niks te knippen! Nee hoor, want ik heb er toch een hele mooie foto van gemaakt? Moederlogica... maar dat gaat er niet helemaal in; nee, de sterren zelf worden de kerstwens! Ook goed ;-)

fijne kerstdagen! (stiekem toch)



woensdag 19 december 2012

lopende band werk en lekker vegetarisch; Pizza!

Hier bij mij thuis is het soms net een fabriek! Het is nog net geen lopende band werk maar als de kinderen de smaak te pakken hebben is er geen houden meer aan! Een pakje ronde vouwblaadjes, een paar scharen en het productiewerk begint! (Dat belooft nog wat voor toekomstige baantjes...) Nou moet ik zeggen; het is ook wel heel erg leuk en dan vooral de verrassing als je de blaadjes terugvouwt; terwijl je knipt weet je niet wat het eindresultaat zal zijn, al worden ze wel steeds vindingrijker; hartjes, sterretjes, na heel vaak knippen weet je precies hoe je die tevoorschijn moet toveren... Al eerder knipten we er een heleboel, dat zie je hier. De foto hieronder is een deel van de productie nú...


Deze knipexplosie valt precies samen  met de kerstkaartentijd! En dat bracht mij op een idee! Gisteren stapte ik op de fiets en kocht 100 van deze kleine taartrandjes (maatje cupcake). Dat kostte bij elkaar 58 cent. Als we nou eens het nuttige met het aangename verenigen... dan hebben we dit jaar prachtige kerstwensen die niet misstaan als kerstknipsels in een kerstboom!


even lamineren... wordt vervolgd!


's Ochtends krijg ik de vraag; ga je weer eens pizza maken? Goed idee! De bodem maak ik zelf op de volgende manier; 

500 gr meel
7 gr droge gist (oplossen in 250cc lauw water met een schepje suiker)
eetlepel olie
flink strooien met de oregano
mespuntje zout
deeg van kneden en op de bakplaat 

tijdens het maken van het pizzabeleg staat de bodem in de oven op 50 graden te rijzen.
Het pizzabeleg is vegetarisch. Ik laat een half zakje  macaronimix wellen en verwarm dit met een blikje tomatenpuree in de koekenpan, dat smeer ik op de bodem, de bodem gaat weer in de oven om verder te rijzen. Dan fruit ik een flinke ui in ringen, dat gaat op de bodem, een bakje champignons, die gaan ook op de plaat, een aantal tomaten in plakjes erop en kaas eroverheen. Tussendoor ook nog weer flink strooien met de oregano.
De pizza in de oven, ik denk zo'n 45 minuten, dat moet je zelf even uitproberen, ik prik een keer in de korst en bepaal dan of ie nog langer moet. 

eet smakelijk!

dinsdag 18 december 2012

kerstappeltjes en andere overdenkingen

Heldergroene ballen hangen er in deze boom... of toch niet? Ik loop over het grasveld naar de boom en zie daar geweldige, prachtige appels hangen! Wat is dat voor ras wat half december nog zulke frisse, gezonde appels draagt, ze niet heeft laten vallen? Dat is nog eens wat anders dan ze steeds rimpeliger zien worden op zolder. Zou de boom op openbare grond staan dan zou ik direct mijn plukzak halen. Maar deze boom staat in iemands tuin. Voor iemand zoals ik, waarvoor oogsten haar tweede, nee haar eerste natuur is is het heel bijzonder dat al die kilo's daar gewoon nog hangen... al moet ik zeggen; mooi is het wél! 


Een eindje verder, hetzelfde pad, ontwaren we deze boom! Ieder jaar hangen hier ballen zo groot als appels, en nog groter! Elk jaar denk ik weer; hoe zal dat gaan als het een keer hard waait? Wel grappig om binnen 100 meter deze 2 foto's te kunnen maken ;-)


En een mens kan niet de hele dag met zijn hoofd in de wolken (bomen) lopen. Kijk je eens omlaag dan zie je daar opeens dit deksel. Daar ben ik al vaak overheen gelopen zonder er aandacht aan te schenken. Het zijn prachtige symmetrische vormen, het deksel ziet er bijzonder uit. Dat sleutelgat maakt het spannend. Ik bedenk dan hoe gek het eigenlijk is dat er onder het pad wat wij zien van alles schuil gaat. Een wereld van kabels, leidingen die ons leven makkelijk en aangenaam maken. Tegelijk ligt daar een afhankelijkheid van dingen waar we geen weet van hebben. Het stapje voor stapje onafhankelijker worden is voor mij een grote uitdaging!


Zo, genoeg overdenkingen voor vandaag ;-). Aan de slag! Er ligt een lijst met 'to-do-dingen' op mijn aanrecht waar ik aan het eind van de dag een flink aantal van wil hebben doorgestreept! 

maandag 17 december 2012

zelf frietjes maken en daar is de zon...

Mooi plaatje toch? Je ziet hier de aardappelen uit de moestuin van mijn ouders. Ze zijn verrukkelijk, vraag me niet wat het ras is maar zelfs de 'hou-niet-zo-van-aardappelen' huisgenoten eten ze graag. 


Die aardappelen zijn vandeweek onderwerp van een experiment geworden. Van Sinterklaas kregen we deze frietsnijder! Hoera, nu kunnen we zélf frietjes maken! Wat Sint bij de aanschaf van het apparaatje (in de kringloopwinkel) even was vergeten (of had verdrongen ;-) is dat het dan wel handig is een frituurpan te hebben. De kip werd daarvoor vandeweek een aantal euro's lichter en onze kast tóch weer een electrisch apparaat rijker ;-( Maar we zijn er heel blij mee! De aardappels werden frieten, na een zout dompelbad, even voorbakken en daarna afbakken waren de frietjes werkelijk onovertroffen!


Als je dan toch af en toe frietjes eet is het, voor mij, toch fijner om ze zelf te maken. Ik ken de aardappelen, ik weet wat ik eet, het is een leuke activiteit om samen te doen en uiteindelijk besparen we er natuurlijk toch euro's mee. 'Zelfvoorzien' met de mogelijkheden van nu...


Dit plaatje is een beetje in scene gezet... bij het leeghalen van de wasmachine hoorde ik iets tikken. In het zilver van de trommel zag ik niet zo gauw wat het was. Dit zonnetje dus... Op een donkere dag als vandaag is ieder zonnetje meegenomen, bij deze!


Leuk dat ik mensen blij kan maken met de pompoenpitten! Trudy, Sjouke en Annemarie, mailen jullie even je adresgegevens naar het mailadres wat je hiernaast ziet? Dan kan ik ze naar jullie toesturen ;-) en dank voor de tv-doosaanbieding... aardig! Maar de handzamere exemplaren hebben mijn voorkeur en die haal ik in de supermarkt...

zondag 16 december 2012

kom, we gaan pompoenen verbouwen!

Gisteren hebben we met de beheerder van een Zutphens volkstuincomplex de tuintjes bekeken die vrij zijn of zeer waarschijnlijk vrij komen het komende jaar. Ik viel als een blok voor een driehoekig tuintje van 60 m2. Over een aantal weken is duidelijk of wij in dat tuintje kunnen beginnen met tuinieren! 60m2 is natuurlijk niet veel maar de overgang van niets naar 60 is wél veel! Daarbij wil oudste heel graag weer een schooltuintje volgend jaar en dubt zoon nog of hij ook een schooltuintje wil. Mijn overweging voor een kleine volkstuin is ook dat, op het moment van oogsten, er ook overal in de stad geraapt en geplukt kan worden (zie www.plukdestad.nl) en het maken van sappen en jammen is dan ook best bewerkelijk. Hoe concreter het wordt hoe meer ik  me begin te verheugen op een eigen moestuin!


En zo liep ik langs mijn drogende pompoenpitten op zolder... Veel te veel om in één tuin te verbouwen en er komen er nog meer want de pompoenen zijn nog niet op. Zojuist heb ik alvast 6 zakjes gevuld met pompoenpitten. In de zadenzakjes die je in de winkel kunt kopen zitten er vaak zo'n 10. In deze zakjes zitten er 20! Ik wil ze graag weggeven aan lezers van mijn blog die het leuk zouden vinden pompoenen te verbouwen. Het is een makkelijke plant, hij heeft alleen wat ruimte nodig. Wil je een zakje ontvangen? Laat het even weten, dan stuur ik je een zakje toe.

Let op... in het verleden behaalde resultaten bieden géén garantie voor de toekomst ;-)

zaterdag 15 december 2012

soms of vaak of meestal...

Als 's morgens de kinderen zich 'over de computer ontfermen' en 's middags hun moeder zelf vertrekt naar een afspraak met een vriendin kan het zomaar gebeuren dat er geen blogje verschijnt. Of toch wel... deze foto  maakte ik van een stoeptegel in Zwolle, wandelend van de trein naar de binnenstad. Daar lekker gegeten en bijgepraat...

soms of... vaak of... meestal?

vrijdag 14 december 2012

de eerste boom, Hundertwasser en een potje sjoelen

Gisteren was ik aanwezig bij een prachtig moment! Mijn maatje van Pluk de Stad is lang bezig geweest de mogelijkheden van het nieuw leven inblazen van de oude Stadsboomgaard aan het Bongerdspad te verkennen. Gisteren was het dan zover; de eerste fruitboom ging de grond in, volgende week zullen er nog een flink aantal volgen en dan is de reconstructie van de oude Stadsboomgaard een feit! Gewéldig!


Vandaag had ik, met jongste, mijn vijfde Hundertwasserles. Dat tekenen op karton vind ik een ontdekking; het werkt plezierig, het tekent en schildert fijn. Deze les lag het accent op het tekenen van een gezicht. Ik kan je vertellen dat, op het moment dat ik de eerste streep op het papier zet ik geen idee heb hoe het af zal lopen. Je doet, en doet en kijk; dan wordt het zoiets als dit... beetje vreemd maar... leuk om te doen!


Vanavond hebben manlief en ik gekaasfonduet en de kinderen een broodje vegetarische 'shoarma' gegeten. Na het eten hebben we ouderwets gesjoeld. De televisie en de computer hebben grote aantrekkingskracht maar als dan de sjoelbak op tafel wordt gelegd ben ik blij te zien dat de kids dat ook heel erg leuk vinden. Ik vind het zelf ook leuk om te doen (al gooi ik niet de score die mijn moeder af en toe weet te gooien; 148!)



donderdag 13 december 2012

sieraad voor de tuin, slofjes op ski's en een 'crisis'kadootje

Kennen jullie dit geweldige stukje aardewerk? Het is een rabarberpot, ik vind het een sieraad in de tuin! Vandeweek heb ik hem weer geinstalleerd, hij staat op de knop van de rabarberplant (of wat daar nog van over is). Het geeft vroeg in het jaar oogstbare rabarberstengels. Die groeien al voordat de rabarber normaal gesproken zou beginnen uit te lopen. Zodra de stengels de bovenkant van de pot hebben bereikt haal je het deksel eraf. Op dat moment begint de plant dan pas blad te maken. Nog afgezien van het feit dat je vroeg rabarber kunt oogsten vind ik de pot zelf gewéldig! Het heeft wat voeten in de aarde gehad er ééntje te vinden en ter plaatse te krijgen. Veel tuincentra kennen de pot helemaal niet óf versturen ze niet ivm breekgevaar. Uiteindelijk is deze aangeschaft in het Hoge Noorden en door mijn ouders hier naartoe vervoerd... Naast de compostbak hebben we 3 rabarberplanten staan; compost daar zijn ze gek op!


Deze breisels hebben de ski's al onder gebonden, daar moest ik aan denken toen ik de foto maakte. Het is een heerlijk breiprojectje waar de kleine bolletjes sokkenwol een bestemming mee krijgen. Het is weer warme voetentijd... én tijd om de oplossing daarvoor te breien!


En dan nog een 'crisis' kadootje (oftewel een kadootje van 0 euro). Elke keer als we pompoensoep maken bewaar ik de dikste zaden uit de pompoen en leg ze te drogen. Voor iemand die met pensioen gaat en met een moestuin gaat beginnen heb ik, naast een donatie in een pot, dit kadootje gemaakt om bij het handenschudden ook iets te kunnen geven. Doosjes in allerlei maten heb ik altijd in een grote la liggen. Die komen altijd van pas als er iets verstuurd moet worden of voor een kadootje als dit. Het doosje is gevuld met prachtig gedroogde pompoenpitten. Het kaartje erbij vond ik eens in een boomerang kaartenrek. De pompoen tekende ik erop met de aquarelstiften van oudste. Ik zou dit zelf een heel leuk kadootje vinden, met die gedachte hoop ik er iemand anders blij mee te maken!


woensdag 12 december 2012

een échte nepper en ander moois!

Zien we dat goed? Ja jullie zien het goed; onze kerstboom is een 'nepper'! Jarenlang hadden we een echte kerstboom die aan het eind van de Kerst nooit meer opgelapt wilde worden. De kerstbomen kostten ons handenvol geld, dat moest anders... Op Marktplaats (waar zouden we zijn zonder Marktplaats?) vond ik jaren geleden een tweedehands nepper voor 10 euro. Het mooie van deze boom is dat hij ook gewoon 'naalden' verliest, of dat een goed of juist een slecht teken is weet ik niet ;-) Als je zo'n boom helemaal vol hangt met van alles en nog wat trekt dat de aandacht, een kniesoor die let op het echtheidsgehalte.


Om de lampjes schuiven we al jaren oranje lampionnetjes van de physalis. Dat geeft een prachtige oranje gloed. Ieder jaar krijgt de boom weer een ander aanzien. De drie overleggen over wie wat ophangt en op welke manier. Kinderachtige versieringen mogen natuurlijk níét meer in de boom ;-) dus geen eigen maaksels, alleen 'echte' versieringen. In de afgelopen jaren kwamen allerlei kleuren slingers ons huis binnen (uit de kringloop). Die gecombineerd met hetzelfde aantal kleuren ballen maakt dat we weer heel trots zijn op onze boom!

En wat we allemaal ook elk jaar weer prachtig vinden zijn deze 2 opengewerkte sterren! De bovenste komt op de foto niet helemaal uit de verf. De weerspiegeling in het raam, zó ziet ie er in het echt uit.



Heerlijk dat kerstsfeertje!
Op het aanrecht zijn ondertussen de kiemen klaar voor consumptie! Een typisch geval van mooi, gezond én lekker! De volgende zaden staan klaar in een schaaltje met water...


eet smakelijk!

dinsdag 11 december 2012

opschonen en veranderen

Het onder de loep nemen van onze vaste uitgaven smaakt naar meer, vanochtend ben ik weer eens gaan zitten, nu is het onderwerp; abonnementen. Ook daar  kan opgeschoond worden, op termijn gaat het toch weer euro's schelen. Wat voor mij ook plezierig voelt is dat de stapel 'moet ik nog lezen' op het randje van mijn aanrecht zal slinken. Dan krijg ik tijd voor dingen die ik óók graag wil lezen (een ander stapeltje ;-).

Van Sinterklaas kreeg ik vandeweek het tijdschrift Prana. Dit was het themanummer 'verandering'. Een artikel van Ervin Laszlo 'zorg voor een betere wereld' trok mijn aandacht. Op de een of andere manier zet ik steeds weer een stapje als ik artikelen lees over kleine veranderingen die een grote verandering kunnen veroorzaken in de wereld. Wat op het ene moment nog niet zo bij mij binnenkomt is het volgende moment precies wat logisch voelt. Vandaag heb ik me aangemeld voor een volkstuin. Nog wel op de wachtlijst weliswaar maar toch... 


En om alvast een beetje in de stemming te komen ;-) oogst ik vandaag een portie spruiten op de Bioakker. Daarna door naar de bieb en op de fietstocht terug naar huis valt mijn oog op deze 'bladkorven'. Wat ziet dat er goed uit! De klimmers zijn beschermd tegen de vrieskou, er is gaas voor gespannen waar bladeren in zijn verzameld, grappig!


maandag 10 december 2012

gevulde kip maar dan duurzaam

Dat noem ik nog eens lef hebben... de kip heeft recepten op haar lijf in de wetenschap dat zijzelf niet het lijdend voorwerp zal worden. Ze staat op ons aanrecht en herinnert ons steeds aan de tekst 'klein, het nieuwe groot'. Zijzelf is een 'gevulde kip'; In haar binnenste geen eieren maar euro's. Het is een 'duurzaamheidskip', niet omdat ze scharrelt maar omdat we met de euro's die zij bewaakt duurzame dingen aanschaffen; zo kochten we eens een goede (dure) koekenpan (na de zoveelste goedkope te hebben weggedaan), de solarcooker, de screens voor een aantal van onze ramen, dat soort dingen. De euro's die ik verdiende met duurzame acties zoals het geven van sokkenbreiles gingen er in, nu vult de kip zich ook als ik sokken of slofjes heb verkocht. Ik verkocht een aantal elektrische apparaten die we niet meer willen gebruiken; die geldbedragen gingen ook in de kip! Op een lijstje in de kip hou ik bij welke duurzame aankopen zijn gedaan... Steeds als er genoeg inzit kunnen we weer iets duurzaams aanschaffen.


Deze kip ervaart geen crisis, we zien haar graag en proberen haar regelmatig te 'voeden' (met euro's). Maar het woord crisis is niet van de lucht, ook de kinderen hebben het erover op school. Toen een rekening op de mat viel voor een verzekering was dat voor mij het startsein de papierwinkel eens tevoorschijn te halen. Het is absoluut niet mijn hobby, zachtjes uitgedrukt, maar het kritisch bekijken van onze uitgaven ben ik toch wel verplicht als ik op mijn aanrecht veel kleinere bedragen in onze kip stop... en bij de supermarkt zegeltjes koop voor een 'mooie rente'.  En dat was zeer zinvol kan ik zeggen. Eén verzekering hebben we nu gehad, anderen gaan zeker volgen!

zondag 9 december 2012

kiemen update, zonnetje van klei én zelf erwtensoep maken

Op het aanrecht wordt ondertussen rustig gekiemd, rood en geel door elkaar, dat wordt straks een kleurig geheel. Dagelijks krijgen de ontkiemende zaden schoon water, nét tot aan het roostertje, hier en daar verschijnt al een klein worteltje...


Was het gisteren buiten nog wit, nu is het nat... Tot het middaguur wordt in pyjama's gelopen en de krijgsels van Sint worden uitgeprobeerd. Door steeds een ander kleurtje op je bolletje te rollen krijg je toverballen, leuk om ze daarna in plakjes te snijden


En als de zon dan écht niet tevoorschijn wil komen, dan maak je hem toch gewoon zelf? ;-)


Nu ik naar buiten kijk schijnt toch opeens de zon (een kwartiertje geleden gingen we wandelen en zijn we terug gevlucht naar huis... het weer is zo veranderlijk als het weer!) Met het 'snertweer' van zojuist was ik, thuisgekomen, begonnen met het maken van een ouderwetse pan snert, het recept vind je hier (ik heb ongeveer een kwart van de ingredienten genomen, anderhalve liter soep vind ik genoeg ;-). De knolselderij uit de diepvries krijgt zo eindelijk z'n bestemming en de groentela is dan nu eindelijk écht leeg! De pan met groente, bouillon en spliterwten heeft 10 minuutjes gekookt en staat nu in de hooikist. Dat geeft op een ander moment weer rust; het eten is dan al klaar (waarschijnlijk morgen voorafgaand aan het sporten van oudste).

zaterdag 8 december 2012

the day after...

Pakjesavond was fijn! Nu alle kinderen kunnen lezen waren er veel gedichtjes, ook oudste had haar best gedaan. Fijn om te merken dat Sinterklaas óók inkopen doet bij de kringloopwinkel... Door de gedichten werden het kadootje van 30 cent, van 1 euro en van 3 euro opeens tópkadoos! Ikzelf vind deze letters erg leuk, ze verwijzen voor mij naar de inhoud van mijn blogje; leven is 'ja'. De letters hebben een plaatsje gekregen op een plankje in het kleinste kamertje, dichtbij alle andere levenswijsheden.

                                      

Na afloop van 'het avondje' konden we nog lekker spelen met de nieuwe spulletjes. Manlief deed Carcassonne met oudste, ik deed Mathable met zoonlief, jongste ging slapen. Alle spanning naar pakjesavond toe had zijn tol geeist; ze was moe... heel moe!                      

Vandaag is er gesleed en nu, na een beker warme choco, draait Ice Age 4. De zuurkool gaart in de hooikist, kruidige koekjes (het recept vind je hier) komen uit de oven en het winkelhaakje is weer verdwenen (het bloemetje rolde gisteren van een haarspeldje en heeft een nieuwe functie gekregen). De 5 decemberspulletjes verdwijnen weer naar zolder en de kerstspulletjes... daar wachten we nog even mee; even bijkomen...;-)