de laatste vakantiedag...

Op de laatste dag van de vakantie maken we een wandeling op de Posbank in Rheden. Eigenlijk hadden we een ander bos in gedachten maar voor de kinderen staat de Posbank gelijk aan 'lekker wandelen'. Prima toch?

wie kijkt er naar wie?

Tussen alle hoge bomen zien we iets ongebruikelijks. Als we dichterbij komen zien we deze boom staan. Ik stel me zo voor dat een aantal mensen in Nederland een foto van deze boom tussen de kerstkaarten heeft hangen...

Nog even doorlopen jongens, straks nemen we wat lekkers (bij 'onze' boom). Als we boven op de hei bij onze boom aankomen ligt ie gevloerd, ach gossie... Als je hier klikt zie je hem nog fier rechtop staan. De rest van de wandeling hebben we gezocht naar een vervanger. Die hebben we nog niet zo één, twee, drie gevonden (daarvoor moeten we toch nóg eens richting Posbank ;-)

Als de vermoeidheid toeslaat is de redding nabij... een kop warme choco, daar knapt een mens van op. Het is altijd bijzonder om te merken dat wanneer je in de stilte en ontspanning komt je je vermoeidheid gaat voelen, zo verklaren wij dat dan maar... of is het een geval van vakantiemoeheid? In ieder geval kunnen we het laatste stuk nog prima aan met die warme choco als benzine. 

Al vaak ook merkten we dat als je loopt 'met een opdracht' het lopen leuker wordt. Deze keer zochten we hartjes in bomen...

Het was een fijne kerstvakantie zo! Straks gaan we de gymschoenen passen, de spullen klaarleggen voor school en dan morgen... begint het gewone leven weer (en dat vindt deze moeder stiekem óók weer heel erg fijn ;-)