Vanmiddag fiets ik, in het voorjaarszonnetje, de beide bruggen. Als na de eerste brug 'mijn' picknicktafel bezet blijkt te zijn fiets ik verder. Na de tweede brug besluit ik even in de haven te gaan zitten. Lelijk zeg die betonnen trap... Of toch niet?
Muurleeuwenbek heet het, ontdek ik op het web. Daarvan zie je heel veel op oude muren in de stad. Een plaatje vind ik die combinatie van steen en groen.
En dan vraag ik mezelf; wat zie ik vooral? Het verweerde, grauwe, grijze of het frisse, beloftevolle, groene?
En nu, terwijl ik dit blogje schrijf, denk ik... Ze zijn er allebei! Het één niet zonder het ander! Wat een wijsheid zo op een doordeweekse dag ;-)
2 opmerkingen:
De levenskracht van zo'n plantje kan me verbazen. Gewoon met de wortels in een beetje aarde in een spleet en dan zoveel bloemen.
Mooie wijsheid! Soms vind je in lelijke dingen, mooie dingen!
Een reactie posten