Met drie kinderen aan tafel buitelen de verhalen regelmatig over elkaar heen. De één is nog niet uitgesproken of de ander is al aan het vertellen. Ik voel dat exclusieve aandacht even nodig is, en niet alleen voor kind maar óók voor moeder! Me concentreren op één verhaal en bijbehorende belevingswereld, daarvoor is de eettafel soms niet de meeste geschikte plek.
Ik start de avondwandeling weer op. Gelijk na het eten met één van de kids een eind lopen! Als jongste aan de beurt is wijst zij de weg en loop ik buiten mijn gebaande paden; langs onbekendere stukjes van de wijk en regelmatig ook precies de andere kant op dan ik gewend ben...
Het is heilzaam te kuieren in de zon en te kwebbelen over wat er maar langs komt waaien. Fijn!
3 opmerkingen:
In mijn jeugd was daar de afwas voor. Om de beurt helpen en dan kletsen met mijn moeder.
Bij ons is de afwas ook zo'n moment met mijn Jongste. Die krijg ik niet mee uit wandelen!
Fijn hoor, om het zo te doen met je kinderen.
Een pracht naam voor een blog!
Vrolijke weekendgroet,
Een reactie posten