een lachkado

Gisteravond kreeg ik een groot kado, zo ervaarde ik dat! In de brievenbus steekt een huis aan huis krantje. Ik blader het eventjes door en zie opeens dit;

Na het lezen van het eerste stuk tekst met informatie over datum en tijdstip besef ik dat een half uur later deze bijeenkomst gaat starten... daar wil ik naar toe! Snel overleg met manlief, krant in de tas, jas aan, in de auto en daar ga ik, op naar een lachsessie! Geen idee of ik iets mee had moeten nemen of wat het kost, zover was ik niet gekomen in het artikeltje. In de buurt van het kerkje waar de bijeenkomst zal zijn is het druk. Ik vind nog een plekje voor de auto en hoop van harte dat het niet gaat met aanmelding maar dat ik gewoon mee mag doen.

Dat laatste blijkt het geval te zijn. De opkomst is enorm! De organisatoren hoopten op een groepje en hadden geen idee. De zaal blijft maar volstromen en uiteindelijk staan we met bijna 50 mensen klaar voor wat er gaat komen. En je kunt het je vast voorstellen; ik heb een heerlijke avond! Gekke oefeningen, blije gezichten, bevrijdend! De lachmeditatie aan het eind is fijn, het lachen komt en gaat, steeds wordt het rustig en zwelt het weer aan. Lachen is erg aanstekelijk dus is ergens een uithaal dan gaat de hele club weer. Ik ga met rode wangen naar huis en voel me ontspannen. Mijn ademhaling is diep. Voor de volgende bijeenkomst heb ik mezelf snel aangemeld. De organisatoren hebben een bron aangeboord! Er is behoefte aan lachen, aan vriendelijkheid, aan stressvermindering op een toegankelijke manier. Lachende mensen staan open voor elkaar en dat is merkbaar aan alle gesprekjes, aanmoedigende knikjes en blikken van verstandhouding die worden uitgewisseld.

Aan de ontbijttafel doe ik vanochtend een aantal lachtechnieken voor, tot grote hilariteit van de kinderen, Jij mama? Heb jij dat zo gedaan? En daarna... wat leuk! Als ik tegen oudste zeg; dat zou jij ook vast leuk vinden om eens mee te gaan zegt ze 'maar mama, wij láchen al heel veel'. En daarin heeft ze natuurlijk gelijk; grote mensen vergeten wel eens hoe fijn lachen is. Dat heb ik gisteren aan den lijve ervaren ;-) ;-0 ;-))