bladerdeeg met...

Een tijdje geleden schreef ik over een reis die ik eens maakte naar Nepal, ik leerde er een heerlijk gerecht koken; Dhal bat, dat lees je hier. Tijdens diezelfde reis at ik iets verrukkelijks op een onvergetelijke locatie! Ik wandelde een trektocht door de Himalaya, richting het Annapurna basecamp. We waren al heel wat dagen op weg samen met een gids die niet van onze zijde week. Onderweg passeerden ons zwaarbeladen ezels die spullen van beneden naar boven brachten en andersom. Op een avond aten we, als altijd, Dhal bat en aansluitend dit verrukkelijke toetje; bladerdeeg uit de oven gevuld met... Mars! Je kunt je voorstellen hoe verrukkelijk dat smaakt als je een lange tocht hebt geklauterd en je dit  met andere wandelaars rond het vuur, krijgt voorgeschoteld! Ik heb het altijd onthouden maar niet zo vaak gemaakt. Het is machtig en zoet maar... verrukkelijk! Het toetje was overgoten met warme custard, om je vingers bij af te likken!

Vandaag sprak ik iemand en kwam het gesprek op Mars in de zin van; wat een traktatie was dat vroeger als je een héle Mars kreeg voor jezelf, een niet veel voorkomende situatie. En zo borrelde de herinnering van die trektocht weer omhoog. In mijn boodschappenmandje ligt vandaag dan ook Mars. Op ons bordje ligt ie daarna verpakt in bladerdeeg, net als toen in de bergen!

Over Mars gesproken, wat ook heel lekker is is stukjes Mars door de warme custard roeren vlak voordat je het gaat eten...